'Eigenlijk kun je deze aardbol niet bewonen zonder ooit een boek van Danielle Steel te hebben gelezen, de koningin van de smulromans.' Aldus Cosmopolitan.
Tja, ook al ben ik geen fan van Cosmopolitan er ligt wel een dwarsligger voor me, geschreven door Danielle Steel. En dan de beschrijving op de achterkant:
Echo is een onweerstaanbaar verhaal over drie generaties vrouwen, over liefde en oorlog, vertrouwen en verraad. De achttienjarige Amadea sluit zich tijdens de Tweede Wereldoorlog aan bij het Franse verzet. Tijdens momenten van angst en gevaar weerklinken de stemmen uit het verleden en voelt Amadea de kracht en de liefde van haar moeder en haar oma het sterkst.
Niet bepaald een verhaal dat mij aanspreekt. Dus zal ik er maar eens aan beginnen?! Ik moet eerlijk bekennen dat als het boek niet als dwarsligger uitgebracht zou zijn ik het nooit gelezen zou hebben. De historie van 3 generaties worden in 570 pagina's beschreven.
De rijke joodse bankiersfamilie Wittgenstein, met de strenge orthodoxe vader, gaat op vakantie in Zwitserland. De jongste dochter is frivool, wil het liefst zo snel mogelijk getrouwd zijn. Geen probleem, pa zoekt een geschikte huwelijkskandidaat. De oudste dochter staat nog helemaal niet stil bij welk huwelijk dan ook, totdat ze een rooms-katholieke Fransman tegenkomt. Als ze besluit te kiezen voor Antoine schrijft haar vader haar naam in het dodenboek van de familie. De familie van Antoine vindt een Duitse jodin ook niet bepaald de geschiktste vrouw en ook hij wordt verstoten. Beata en Antoine starten een gelukkig leven op de boerderij van de oom en tante van Antoine. Als Antoine dan door een oude vriend gevraagd wordt hem te helpen een stoeterij op te zetten wordt het leven alleen nog maar beter. Er worden 2 meisjes geboren in het huwelijk, Amadea en Daphne.
Dan overlijdt de vader van Antoine en, naar oud Frans gebruik, erft hij de titel en het landschap. Lang kan hij hier echter niet van genieten, net voor het gezin naar Frankrijk zou vertrekken valt hij van zijn paard en breekt z'n nek. Beata vertrekt met haar dochters naar Keulen. Het verlies van haar man komt ze nauwelijks te boven, het feit dat ze haar moeder en zusje niet kan zien is een nog grotere last nu. Steevast bezoekt ze de synagoge op Jom Kippoer. In de hoop dat haar moeder haar ooit zal vergeven. Na dit jaren volgehouden te hebben weet ze een briefje met haar telefoonnummer in de hand van haar moeder te stoppen. Wat volgt zijn 2 jaren waarin haar moeder wekelijks op bezoek komt. Haar dochters weten nu dat ze een grootmoeder hebben die pas erg veel later de moed had om tegen de wil van haar man in te gaan, zij het stiekem, maar toch.
Amadea besluit het klooster in te gaan. uiteraard is haar moeder hier niet blij mee maar ze realiseert zich op tijd dat ook zij haar hart gevolgd had. Dan breekt de oorlog op volle sterkte los en zijn alle joden niet meer veilig. Moeder Monika sterft plotseling, Beata mag haar niet bezoeken op haar sterfbed. Enkele dagen later worden haar vader, broers en zus met kinderen opgepakt tijdens de Kristallnacht. Beata waant zich veilig, ze is rooms-katholiek geworden en heeft geen paspoort waaruit anders blijkt. Maar als ze geld wil ophalen bij de bank wordt ze door een vroeger dienstmeisje herkend. Ze realiseert zich dat ze snel moet vluchten. Helaas is ze al te laat en worden ze ruw naar Ravensbrück afgevoerd. Amadea verneemt het nieuws in het klooster en wordt nu verzocht toch tijdelijk elders onderdak te vinden. Het is té gevaarlijk, ook voor de anderen, als ze zou blijven. Ze wordt geholpen door de vrienden van haar ouders, daar krijgt ze onderdak tot ook daar de SS-ers verschijnen. Er is een nieuwe schuilplaats voor haar gevonden maar deze bereikt ze helaas niet meer. Theresienstadt wordt haar lot. Ze houdt zo moedig mogelijk stand, haar uiterlijk heeft ze mee. Ze heeft eerder een Arisch dan joods uiterlijk. Wanneer ze na enkele maanden geholpen wordt door een bewaker om samen te ontsnappen wil hij meer van haar dan ze kan geven. Na een duw komt hij ongelukkig terecht en sterft. Amadea wordt gevonden door Tsjechische partizanen en belandt in het Franse verzet. Ongehinderd door wat dan ook weet zij flink wat te verzetten. Ze helpt menig maal mee pakketten en andere transporten te ontvangen. Door haar uiterlijk is ze uitstekend geschikt als "echtgenoot" van Rupert Montgomery, de oprichter van het kindertransport naar Engeland. Ze weet op die manier waardevolle informatie los te peuteren.
Wanneer ze een spoorbrug opblaast weet ze niet tijdig weg te rennen en wordt weggesmeten door de klap. Een verlamming is het gevolg. Gezien haar staat van dienst wordt ze naar Engeland overgebracht.
Uiteraard is het een roman. Verzonnen personages, verzonnen verhaallijnen, verzonnen dialogen. Verzonnen liefdes en verzonnen verraad. Toch geeft het een "mooi" tijdsbeeld weer. het had allemaal zo kúnnen zijn. We hebben allemaal verhalen gehoord over de eerste en tweede wereldoorlog. Dit is het verhaal van 3 generaties. Ik heb het achter elkaar uitgelezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten