Uitgeverij Atlascontact.nl heeft een Club van echte lezers. Dat betekent dat je kunt intekenen op boeken welke je gaat lezen en er vervolgens een recensie over schrijft. Het is altijd een cadeautje als je wordt uitgekozen.
Het is een nog groter cadeau als dit boek binnenkomt. Nog nooit heb ik een boek in mijn handen gehad dat zo'n prachtige kaft heeft. Het voelt aan als zachte stof, als onderdeel van het leven in de Marianentrog.
Ida Lødemel Tvedt schrijft een literair essay in 37 delen, je zou ook kunnen zeggen 37 essays in één boek samengebracht. Het zijn geen essays die je snel achter elkaar leest, je moet ze wel degelijk stuk voor stuk even laten bezinken. Dat is dan ook de reden dat het mij echt niet lukte het boek binnen de gestelde 4 weken uit te lezen. Meerdere malen herlas ik een essay voordat ik aan het volgende begon.
Kindertijd, volwassenheid, feminisme en alt-right, laveren tussen Noorwegen en New York. Gesprekken met haar grootmoeder, gedachtenspinsels in het heden en verleden. De essays nodigden mij uit om tussendoor ook verder op zoek te gaan. Als Ida het gebouw in New York beschrijft wil ik daar meer over weten. En natuurlijk de titel, wat is de Marianentrog eigenlijk?
Zodra je gaat lezen over de Marianentrog, de diepst bekende plek in de oceaan ten oosten van de Marianen, snap je ook de spelonken van de jeugd en volwassenheid die beschreven worden. Vol verve, met kleurrijke woorden (niet altijd de makkelijkste) beschrijft Ida haar opmerkzaamheden. Soms hard (wanneer ze over andere essayisten schrijft) soms bijna poëtisch (de gesprekken in bed met haar arm om haar grootmoeder).
Zeer beslist een aanrader voor iedereen die graag essays leest.
