woensdag 29 juli 2020

De kukelkipjes en de zandbak - Esther van der Ham


Wil je een echt vrolijk (voor)leesboek? Of wil je misschien een boek met allemaal weetjes over kippen? Esther van der Ham heeft beide in één boek gecombineerd. Wat een feest om te lezen!

Mijn lieve neefje en nichtje pakten het boek uit en waren meteen enthousiast. Kukelkipjes! Nichtje proestte het uit. Neefje kan met zijn 6 jaar al enorm goed lezen én begrijpen. En als hij het niet begrijpt vraagt hij gewoon wat het betekent :-) Dit boek was dan ook een schot in de roos. Hij kan het zelfstandig lezen (en neemt meteen alle weetjes die erin staan in z'n koppie op!) en zij geniet nog van het voorlezen.

En ik? Met heel veel plezier heb ik het verhaal van Nya en Alice gelezen. Ik volg al hun avonturen op Facebook, dit is een extraatje. En al die weetjes... grandioos! Ik ga ze lekker niet verklappen. Ik geniet enorm van dit boek. Een aanrader voor iedereen die van kippen houdt of er gewoon meer van wil weten.

zaterdag 25 juli 2020

Noodlot - Marlen Visser

Net als ik denk dat ik a. geen recensies meer maak van thrillers en b. geen thrillers meer ga kopen word ik geattendeerd op Noodlot. Wat trok mij aan om dit boek aan te schaffen? Vierschoten, een niet-bestaand dorpje ergens in het Groene Hart van Nederland, verscheurd door de postcodeloterij. Dat Marlen een uitstekende marketeer is op LinkedIn speelt ook mee. Ze plaatste een krantenartikel... en ik kocht het boek. Zo makkelijk kan het soms dus gaan. Maar dan moet het wél aanspreken.

Wanneer Evy verneemt dat de postcodeloterij gevallen is in een dorpje dat slechts één postcode kent en haar oom toevallig ook nog daar woont staat voor haar vast dat ze een artikel wil schrijven over dit fenomeen. Hoe is het om als winnaar in zo'n dorp te wonen... en hoe is het om als verliezer te midden van winnaars te wonen? Want natuurlijk zijn er ook mensen die niet meespelen in die loterij.

Haar oom is haar enige nog levende familielid en de herinneringen aan hem dateren van enkele jaren terug toen ze nog een puberende tiener was die echt niet zat te wachten op uitstapjes naar haar oom.
Het valt haar dan ook alleszins mee dat hij haar meteen uitnodigt in zijn huis te verblijven. Hij leeft weliswaar in dit dorp maar is een echte outsider, hij bemoeit zich niet met de rest en de rest bemoeit zich ook niet met hem. Hij wil dan ook best helpen met haar research als hij verder maar met rust gelaten wordt en zeker niet in haar artikel voor zal komen.

Nog voordat Evy aankomt in het dorp ontmoet ze al de eerste inwoner, ook al blijkt hij dood in de greppel te liggen. Het begin van een goed geschreven research, een boek dat leest als een trein. Vierschoten is minder onschuldig dan je denkt, de inwoners hebben allemaal wel wat "aparte trekjes". De mensheid eigen.

Het toeval wil dat het niet-bestaande Vierschoten binnenkort misschien wel eens wél gaat bestaan. De gemeente Zuidplas gaat uitbreiden... Het zou toch een eer zijn als voor deze naam gekozen werd!

Raad ik deze thriller aan? Jazeker, als je een vlot lezend boek wilt om een druilerig weekend door te komen moet je gewoon zorgen dat je Noodlot in huis hebt (daarmee haal je niet het noodlot binnen...).


donderdag 23 juli 2020

De Japanse minnaar - Isabel Allende



Een roman van sublieme kwaliteit. Een roman die je raakt, je wilt doorlezen en toch ook weer niet om zo nog langer te kunnen genieten.

Het verhaal van Alma, maar tegelijkertijd ook van Ishimei, Irina, Seth... en zijdelings passeren nog familieleden en mensen die het karakter van Alma bepaald hebben. De karakters worden niet uitgebreid beschreven, voldoende om ze in mijn hoofd te vormen, een eigen gezicht te geven. 

Alma wordt als kind naar Amerika gestuurd om aan de oorlog te ontsnappen. Ze groeit op bij haar oom en tante. Neef Nathaniel is haar boezemvriend. De herinneringen aan haar eigen ouders en broer vervagen maar ze blijven wel op de achtergrond aanwezig.
De bescheiden Japanse tuinman Takao Fukuda, in wiens zoon Ishimei Alma haar maatje en geestverwant vindt, bouwt samen met haar oom een plantenkwekerij op. De bedoeling is dat de tuinman deze kwekerij zelfstandig gaat voortzetten. De plotselinge internering van alle Japanners in Amerika voorkomt dit. 

Alma en Ishimei blijven elkaar tijdens de internering schrijven. Als blijkt dat de post gecensureerd wordt tekent Ishimei voortaan zijn brieven. Deze tekeningen zijn zo gedetailleerd dat een goed verstaander duidelijk de leefomstandigheden van de Japanners ziet. Later zullen de brieven stoppen, de bewakers hebben het te druk met de censuur om nog iets door te laten. Alma schrijft haar brieven in een dagboek.
Het verbaasde mij hoe weinig ik afwist van de vernederingen die de Japanners in Amerika moesten doorstaan. Ik wist van de Jappenkampen op Nederlands-Indië maar tegelijkertijd werden Japanners op afgelegen plekken in Amerika vastgehouden in kampen, omringd door prikkeldraad en bewaakt door gewapende militairen. Tweederde van de geïnterneerden waren Amerikaans staatsburger, geboren in Amerika. Het volstond dat je ouders of grootouders Japans waren om opgesloten te worden. 

Op 14 augustus 1945 capituleerde Japan en werden de concentratiekampen een voor een gesloten. De familie Fukuda kreeg $25 en een treinkaartje naar Arizona. Ze mochten niet terug naar San Francisco. Het huis waarop Takao jarenlang op had aanbetaald was toch al weer door de eigenaar in gebruik genomen, al hun bezittingen waren verdwenen.

Ishimei verdwijnt dan wel -noodgedwongen- fysiek uit het leven van Alma, zij vergeet hem niet. Ze is ervan overtuigd dat ze later hem hem zal trouwen. 10 jaar nadat ze hem voor het laatst heeft gezien probeert Nathaniel haar uit die droom te halen: zij kan niet met Ishi trouwen omdat hij tot een ander ras behoort, een andere sociale klasse. Hij heeft een andere cultuur, godsdienst en inkomensniveau. Dan besluit Alma maar vrijgezel te blijven.

Alma studeert in Boston, een harde leerschool. Niet alleen ontdekt ze dat ze tot dan toe altijd in de watten is gelegd, zelf koken en een (studenten)huishouden runnen is haar vreemd. Toch houdt ze stug vol, zeker nadat ze een lezing bijwoonde van Vera Neumann, een welbekende designer. Alma weet dat ze in haar voetsporen zal treden maar ook dat haar eigen designs exclusiever zullen zijn, ze zal alleen ontwerpen om zichzelf te behagen.

Als Ishimei 22 is neemt hij contact op met Isaac Belasco om de laatste wens van zijn vader in vervulling te kunnen laten gaan. Vóór de internering had deze tijdens een ceremonie het familiezwaard in de tuin van Isaac begraven. Het is de bedoeling dat Ishi dit zwaard opgraaft en terugbrengt naar de familie. Alma opent de deur en valt meteen weer voor Ishimei. Isaac constateert dat het tijd wordt de vennootschap, die hij samen met Takao voor een plantenkwekerij had opgericht, nu verder uitgebouwd kan worden. Zo keren de resterende familieleden Fukuda terug naar Californië. 
Vanaf dat moment treffen Alma en Ishi elkaar bijna dagelijks na het werk in een motel.

Wanneer blijkt dat Alma zwanger is vertelt ze niets aan Ishimei, ze weet dat ze niet met hem kan trouwen. Hun werelden liggen te ver uit elkaar, alleen emotioneel zijn ze één. Met hulp van Nathaniel gaat ze op weg om een abortus te ondergaan in Mexico. Net voordat de ingreep zal plaatsvinden besluiten ze dat ze samen zullen trouwen.

Toch is dit niet het einde van de liefde tussen Alma en Ishi, al is hij wel jarenlang onderdrukt en zien ze elkaar geruime tijd niet meer. Ishimei trouwt met een Amerikaans-Japanse en Alma blijft Nathaniel trouw. Jaren later ontmoeten ze elkaar weer en gaan verder waar ze ooit stopten. Dat beide getrouwd zijn doet daar niets aan af. Liefde overwint. 

Het boek heeft verschillende terugblikken, eigenlijk is het Alma die haar verhaal aan Irina vertelt. En Seth is als kleinzoon zeer geïnteresseerd in de geschiedenis van zijn oma. Hij zou haar biografie schrijven. Wat meehelpt is dat Seth smoorverliefd is op Irina. Alma brengt haar laatste levensjaren door op Lark House, ze heeft genoeg van haar familie. Alleen Seth komt regelmatig langs. Irina werkt op Lark House, Alma haalt haar over deels voor haar te komen werken.

En hoewel de personages miniem worden beschreven weten we op het einde van het boek wel hun hele levensverhaal. Wat we niet weten kunnen we wel gokken. 

Deze dwarsligger is een parel in de kast.






maandag 6 juli 2020

Grand Hotel de Bajes - een review door Andries Bik


Familia para siempre


Wat is het toch een verademing om zo'n positief boek te lezen. Andries Bik noemt het boek zelf een "review". Je zult toch 148 dagen op cel gezet worden zonder dat je eigenlijk weet wat de echte aanklacht is. Of er wel een aanklacht is. Of er wel enige grond is om je vast te houden.

Je staat nietsvermoedend je tanden te poetsen als plots je voordeur open geramd wordt. Je huis wemelt binnen de kortste keren van de politie. Je mag je nog nét aankleden en dan begint een roller-coaster waarvan ik zelf hoop dat dit toch eigenlijk een beschreven nachtmerrie is en geen waarheid. De waarheid is te bizar. 

Je hele leven heb je gewerkt, netjes belasting afgedragen, nooit naast de pot gepiest. En dan ineens blijkt justitie het op jou gemunt te hebben, op je familie en je vrienden. Op vakantie blijken die rare gasten achteraf undercoveragenten. Dus die klik in je telefoongesprekken waren het bewijs van afluisteren? Maar waarom dan? Andries neemt je mee in de wondere wereld die justitie in Nederland gecreëerd heeft. Dankzij de rechtenstudie, die hij tijdens zijn verblijf grotendeels op kosten van de Staat volgt, weet hij heel erg goed wat de rechten en plichten zijn.

Hij verbaast zich (en ik met hem) over het luxe leven in Nederland's gevangenissen. De PI Zwolle staat toch wel bekend om de "zware" gevallen. En juist die mensen hebben een -ruime- eigen cel met douche, toilet en studeermogelijkheden. Nu gun ik iedereen privacy, dubbelcellen (die ook blijken te bestaan) zouden niet moeten voorkomen. Wat ik niet begrijp (en Andries ook niet) zijn alle mogelijkheden die geboden worden, als je erom vraagt. Wil je niets doen? Ook goed. De belastingbetaler weet niet half waarvoor zijn geld gebruikt wordt. Er is dus geen plicht om te werken, je kunt ook gewoon hele dagen op je bed blijven liggen.

Maar niet alleen Andries zit al die tijd -onnodig- vast, zijn ouders zijn op vakantie opgepakt en naar Nederland overgebracht. Zijn moeder zit ook in Zwolle vast, zijn vader in een andere gevangenis. En dan is er ook nog vriend Sjoerd die vastgezet is. De aanklacht blijft onduidelijk. De officier van justitie haalt haar informatie bij undercoveragenten die duidelijk niet de waarheid hebben opgeschreven (aldus Andries). Zelfs in de gevangenis treft hij enkele keren een undercoveragent als "medegevangene".

Gelukkig heeft Andries een sportief leven achter de rug. De eerste weken (in totale afzondering... hij zou gevaarlijk zijn) gebruikt hij om een schouderblessure te laten herstellen, maar ook om fit te blijven. Hij verbaast zich over de lichamelijke gesteldheid van zijn mede-gevangenen. Eén van zijn studies tijdens zijn opsluiting is de AALO Sportopleiding. Mede in het kader hiervan schrijft hij een FBI Zwolle boek: Fit Bewegen In Zwolle. De schermafdrukken doen mij smaken naar het hele boek... In ieder geval werkt Andries iedere dag aan zijn lichamelijke conditie.

Wil je meer weten hoe het er echt aan toegaat in de Nederlandse gevangenis? Lees dan dit boek. Humor en verwondering wisselen elkaar af. Beslist een aanrader!