zaterdag 19 december 2015

Wat de golven brengen - Fabio Genovesi

Als je eenmaal in dit boek zit wil je het echt niet meer wegleggen. Van uitgeverij Signatuur kreeg ik dit boek toegestuurd. Normaal zou ik dit niet gauw gaan lezen (als thrillerfan), maar ik ben blij dát ik het heb gelezen! De schrijfstijl is heel humoristisch maar tegelijkertijd zit er een bijzonder serieuze ondertoon in.

Luna is een albinomeisje dat worstelt met alles om haar heen: school, haar knappe broer die niet terug komt van vakantie, haar moeder die verscheurd is van verdriet. Zjot is geboren in Tsjernobyl. Hij kent zijn ouders niet. Er is hem wel een mooi verhaal verteld door de nonnen waarbij hij de eerste jaren is opgegroeid, maar nu woont hij in het Spookhuis bij opa die zijn opa niet is.

Fabio Genovesi beschrijft op wonderlijke wijze hoe Serena, haar zoon Luca en dochter Luna, Zjot en zijn opa, de vrienden Sandro, Marino en Rambo elkaar in het leven treffen. Met prachtige uitdrukkingen - een dodemuiskleurige regenjas klinkt toch stukken mooier dan een grijze jas?! - en bijzonder veel humor wordt het leven dan weer vanuit Serena, dan weer vanuit Luna of vanuit een van de anderen beschreven. Alsof je ze hóórt denken. Mooi zoals het gevoelsleven van een albinomeisje wordt uitgebeeld. Het beetje zien dat je kunt zien en verder kijken met je fantasie. Zjot die steeds gepest en vermeden wordt op school maar zo goed snapt wat Luna moet doormaken.

Wanneer Luna een klap krijgt van haar moeder loopt ze weg naar zee. Ze ziet niets, het is veel te licht voor haar. Maar ze verdwijnt in de golven zoals haar broer. Alleen wordt zij op tijd gered. Als ze wakker wordt in het ziekenhuis zit Serena naast haar bed. Luna denkt dat de zee haar een walvisbot geschonken heeft, een teken van haar broer. Stiekem is Sandro stapelverliefd op Serena. Hij durft dan ook niet te vertellen dat hij dat bot heeft neergelegd. Als Luna en Zjot op schoolreis gaan vertelt de juf over het Maanvolk die standbeeldmenhirs hebben achtergelaten in Pontremoli, een menselijk lichaam met een halve-maanshoofd.

Sandro ziet zijn kans. Als hij nu eens een beeld achterlaat op het strand met een aanwijzing dat de kinderen naar Pontremoli moeten gaan mét Serena natuurlijk....

Dit boek is een echte aanrader. Het zal me nog lang bijblijven! En ik wil ook eens naar Pontremoli...

donderdag 17 december 2015

puɐɹqəpๅıH ɯɐſɹıW ɹoop pๅəɹəʍ əsdoʞəsdO

·ſıɹəʌəɓʇı∩ ıəๅๅɐʌɯooɹႧ ɹoop uəʌəɓəɓʇı∩ ·ʇɓɹnઘ ɹəp uɐʌ ɐpuɐๅoſ ɹoop uəɓuıuəʞəʇ əʞnəๅ ʇəW

¡uəʌəๅ uɐɐɓ əʇ sdoʞəsdo ɯo ʇɓıpouʇın ʇɥɔə ʇɐp ʞəoq uəƎ ·ıɐɐs sı ʞnəๅ uə ʞnəๅ sı ıɐɐS ·uəʇə səſʞəoʞ əpๅəɯınɹʞɹəʌ ʻuəɓəɹ əp uı uəๅəds ɹəʞʞəႨ ·ɐdo uə ɯəıS uɐʌ pɟooɥ ʇəɥ uı ๅɐɐɯəๅəɥ ʇdınɹʞ puɐɹqəpๅıH ɯɐſɹıW

¡ɹəpɐɹuɐɐ əʇɥɔə uəƎ ·uəๅəpuɐɥ ɟo uəʞuəp əʇ sdoʞəsdo ɯo uəɹəpuıʞ sๅɐ sɹəpno ๅəʍoz ɹooʌ uı sdıʇ əʞnəๅ ʞoo ɹə uɐɐʇs ๅɐɐɥɹəʌ)səəๅɹooʌ( sdoʞəsdo ʞnəๅ uəə əʌๅɐɥəઘ ¡ʞəoq ɓıpๅəʍəɓ uəə ʇɐM

woensdag 28 oktober 2015

Lieve mama - Esther Verhoef #NSPP2015

Er bestaat geen waarheid, alleen perceptie.

Helen en Werner Möhring hebben het goed voor elkaar. Een mooi huis, zwembad, 3 kinderen, sportscholen en de tennisclub. Helen werkt op de verkoeverafdeling. Werner houdt zich bezig met de operationele kant van enkele ketenrestaurants, De Zoete Inval.

Ralf komt uit een heel gewoon doorsnee gezin, woont in een gewoon rijtjeshuis. Hij zou het op prijs stellen als zijn moeder eens zou stoppen hem te kleineren, trots op hem zouden zijn. Maar die illusie werd jaren geleden al verstoord. Op de dag dat de conrector hem vertelde dat hij werd geschorst voor iets dat hij niet had gedaan. Maar zijn moedere geloofde hem niet.

Brian werkte vroeger voor De Zoete Inval, Werner was zijn baas. Door een stommiteit is zijn rijbewijs afgenomen. Ralf rijdt hem naar een klus. Hij hoeft alleen maar te wachten tot Brian met de buit terugkomt. Meer niet. Maar dan hoort Ralf 3 schoten. Brian komt niet terug.

Helen en Werner moeten snel een lijk wegwerken. Het is niet aan te raden dit lijk nog in huis te hebben als de kinderen later die avond thuiskomen. Helen schoot uit noodweer. Ze wist niet dat Werner een werkend pistool in huis had.

Thom krijgt een feestje voor zijn 16e verjaardag, Sara is ook aanwezig met haar vrienden Floris, Naomi en Ralf. Hoewel Naomi eigenlijk het vriendinnetje van Brian was is Ralf toch wel vereerd dat zij met hem wil optrekken, én het biedt hem een ingang bij de familie Möhring.

In een tijdspanne van nog geen twee weken weet Esther Verhoef een prachtige spannende thriller neer te zetten. Juist de opbouw van de dagen en de verdeling over de personen maakt dit boek tot een topthriller. Je wilt doorlezen. Zelfs een tweede keer. Op basis van mijn eerste lezing had ik dit blog al kunnen schrijven (ik verbaasde me dat ik hier geen blog over geschreven had, daarom wilde ik het nogmaals lezen), maar het was beslist geen straf het een tweede keer te lezen! Deels thuis, grotendeels in de trein. Het bleef spannend. Ik betrapte me er zelfs op dat ik het op bijna dezelfde momenten extra spannend vond. De wending die het verhaal uitendelijk maakt... grandioos!
Ik vind het zonde meer van het verhaal te verklappen...

Aanrader voor eenieder die van een goede thriller houdt. Alles in dit boek is mogelijk. Echt. Je hoopt alleen nooit dat je het zelf echt zult meemaken.

Is dit boek jouw favoriet uit het rijtje van 6 voor de NS Publieksprijs? Wil je dan stemmen via deze link? Dank!!

zaterdag 24 oktober 2015

Liefde kan mislukken - Matthew Quick

Nét verschenen bij Lemniscaat: deze prachtige roman van Matthew Quick. De opbouw is wel zo mooi, ieder vertelt zijn verhaal, en soms komen de verhalen samen. Daarbij gebruikt Matthew Quick zulke mooie zinnen, die zou je het liefst allemaal verzamelen. Gelukkig staan ze in dit boek bijeen.

Portia Kane treft haar man met een half-zo-jonge vrouw in hun bed. Er knapt iets in haar en ze wil hem het liefst neerschieten. In plaats daarvan besluit ze de herinnering aan hem te vernietigen en vertrekt ze naar haar moeder. Haar moeder die een ziekelijke drang heeft om alles te bewaren en alles te kopen voor Portia. Cola light met lemon, de koelkast ligt vol. Het huis ligt vol. Er is nog net een looppad. En de kamer van Portia is nog net als vroeger, er is niets veranderd. Alleen de verzameling knuffeleenhoorns is gegroeid. Ieder jaar één voor haar verjaardag en één voor kerst. Maar in de la ligt nog steeds het kaartje met de tekst Officieel Lid van het Mensenras. De kaart welke ze bij haar eindexamen kreeg van de leraar Engels, Mr.Vernon.
Portia gaat met haar moeder naar de diner en ontmoet daar haar oud-klasgenoot Danielle. Zij wil best vertellen wat er met Mr.Vernon is gebeurd maar dan wel graag 's avonds in de Manor waar ze samen met haar zoontje gaat eten. Daar aangekomen blijkt het schattige kind een duet te zingen met zijn oom Chuck Bass. Chuck brengt Portia na afloop naar huis. En omdat ze nét bij haar man is vertrokken kan ze alleen maar constateren dat het jammer is dat ze Chuck niet eerder is tegengekomen.

Nate Vernon woont samen met zijn hond Albert Camus in een achterafgelegen huis. Hij heeft zich teruggetrokken nadat hij in elkaar geslagen is door een leerling. Af en toe doet hij boodschappen in de plaatselijke supermarkt, enkele tientallen kilometers verderop. Wanneer hij verneemt dat de slager met de eigenaresse van de super gaat trouwen, op wie hij stiekem verliefd is, stort zijn wereld in. Hij rookt aan één stuk door Parliaments en maakt de ene na de andere fles wijn soldaat. Als dan ook nog Albert Camus door het raam springt en overlijdt is het gedaan met zijn wilskracht en hij rijdt zich te pletter tegen een boom. Vóór hij kan stikken in zijn eigen braaksel wordt hij hardhandig wakker gemaakt door Portia. Ze sleept hem terug het huis in en zorgt ervoor dat hij weer nuchter wordt. En niet alleen dát, ze wil hem redden. Hem weer de vonk van het leven teruggeven. Zoals ze hem vroeger op school inspireerde, zo moet hij weer stralen. Helaas loopt het niet af zoals Portia zou willen.

Portia neemt hem mee op sleeptouw van Vermont door New Hampshire en Massachusetts naar New York. Ze slapen in de meest chique hotels, de creditcard van haar ex is onuitputtelijk. Ze bezoeken de ene na de andere bezienswaardigheid, alles met de bedoeling dat de vonk weer terugkomt bij Mr.Vernon.

In deel 3 komt zuster Maeve tevoorschijn. Zij zat in het vliegtuig naast Portia. Die was echter zo dronken dat ze hier nauwelijks iets van meegekregen heeft. Zuster Maeve schrijft brieven aan haar zoon, Nathan Vernon. De brieven worden nooit beantwoord. Zuster Maeve is terminaal ziek. De laatste brief is geschreven door moeder-overste.

Chuck Bass vertelt zijn verhaal in deel 4. Hij is verliefd op Portia, maar durft haar dat nooit te vertellen. Maar na het mislukte feestje voor Mr.Vernon, waarvoor ze alle leerlingen hadden opgetrommeld die het kaartje Officieel Lid van het Mensenras bewaard hadden, loopt hij terug met Portia naar de Manor. De kus die dan volgt is 'het begin van ons' volgens Portia. Er volgt een mooi verslag van het leven van Portia en Chuck, samen met zijn neefje Tommy en af en toe Danielle. De laatste heeft het moeilijk met het geluk van het tweetal en gaat op zoek naar haar eigen geluk. Dat vindt ze in de persoon van 'Johnny Rotten', Chuck vertrouwt hem vanaf het begin niet. Hij blijkt helaas gelijk te krijgen. Terwijl Chuck en Portia op een metalconcert zijn is Danielle teruggevallen op haar heroïneverslaving en sterft ze. Tommy wordt opgevangen door Chuck en Portia, zijn favoriete 'tante'.

Intussen heeft Portia haar roman geschreven "Liefde kan mislukken", gebaseerd op haar eigen leven. Wanneer haar ex voorstelt de scheiding te regelen verhuizen ze in de buurt van de school waar Chuck lesgeeft, zo hoeft hij niet meer dagelijks anderhalf uur heen en ook weer terug te rijden. Portia vindt een literair agent en een uitgeverij. Helaas flopt de roman. Portia trekt zich terug in haarzelf.

De directrice van de school waar Chuck lesgeeft is de moeder-overste die de laatste brief schreef. Mr.Vernon heeft eindelijk de brief beantwoord en moeder-overste vertelt Chuck waar Mr.Vernon te vinden is.

Een prachtig boek dat me nog lang zal bijblijven. De mooie zinnetjes zijn voorzichtig gemarkeerd met gekleurde post-its. Voor ieder belangrijk mens één kleur.

Liefde kan mislukken,
maar hoffelijkheid zal zegevieren.
Kurt Vonnegut jr.

maandag 19 oktober 2015

Koken voor de keizer (Marloes Morshuis)

Nu heeft Lemniscaat wel een heel bijzonder boek in de collectie opgenomen. Op een prachtige manier wordt verteld hoe Micke 7 dagen lang kookt voor de keizer. Aan het eind van het boek staan de recepten zelfs uitgebreid beschreven.

Keizer Linus I regeert met harde hand over het eiland Minelotte. Ben je het niet met hem eens? Geen probleem, dan ga je naar de Witte Rots (waarvandaan ontsnappen helaas totaal onmogelijk is) of word je gevoerd aan de haaien in de Haaibaai. Als kind kun je in het weeshuis terecht komen, dan moet je kolen uit de mijnen halen. Er is bijna geen eten op het eiland. De keizer lust namelijk bijna niets en daarom heeft hij bijvoorbeeld alle mangobomen laten kappen. Alleen in de paleistuin staan er nog een paar.

Micke heeft het plan opgevat om mango's uit de paleistuin te pakken. Maar er gaat iets flink mis en hij wordt in de kerker gegooid. De volgende dag wordt Micke voor de keizer geleid. Die wil hem een jaar dwangarbeid in de mijnen opleggen. Maar Micke heeft een ander plan! Wat als hij nou eens 7 dagen lang voor de keizer gaat koken? En dan verzint hij 7 dagen lang dat wat de keizer echt wél lekker vindt?! En dan wordt Micke stoutmoedig en bedingt ook nog de terugkomst van alle mensen van de Witte Rots als hij wint. Als hij verliest wordt hij aan de haaien in de Haaibaai gevoerd...

De ouders van Micke en Lori zijn naar de Witte Rots verbannen. Zo ook de ouders van zijn vriend Remo. Samen met Pieke die geen ouders meer heeft wonen ze in een zelfgebouwd huis op het strand. En zijn vrienden helpen hem door dik en dun om de uitdaging te winnen.
Behalve enorm aanstekelijk geschreven is het soms ook best nog spannend. En het water loopt vanzelf in je mond bij al die lekkernijen. Je leert ook enorm veel over het gebruik van kruiden. Kortom: dit boek moet iedereen lezen!

maandag 28 september 2015

Paper Towns - John Green

Quentin Jacobsen en Margo Roth Spiegelman waren 9 jaar oud als ze, spelend in het park, een man in een grijs pak, hangend tegen de stam van een eik ontdekken. 'Ik denk dat ik misschien weet waarom', zei ze. 'Misschien zijn alle touwtjes in hem geknapt'. Een mooiere beschrijving van het waarom heb ik nog niet gevonden.

Acht jaar later staat het eindgala voor de deur. Hoewel Quentin en Margo naast elkaar wonen zijn ze elkaar toch min of meer uit het oog verloren. Q heeft niets met het eindgala (wat wil zeggen dat hij graag met Margo zou gaan, maar dat zit er vast niet in). Zijn vrienden willen maar wat graag een date voor het gala. Op een nacht bonst Margo op het raam van Q, net als vroeger. Ze gaan wraak nemen op de ex en de vriendinnen van Margo, en ook maar meteen op het vervelende joch dat Q altijd pestte. De nacht zit vol verrassingen, zeker ook voor Q die echt niet wist dat hij dit ooit zou gaan doen.



De volgende dag verschijnt Margo Roth Spiegelman niet op school. Q wordt ondervraagd door een rechercheur aan wie hij hun nachtelijk avontuur opbiecht. Maar het zit hem niet lekker. Wat is er gebeurd met Margo? Waarom is ze verdwenen? Het is niet de eerste keer dat Margo verdween. Ze laat wel aanwijzingen achter, de letters MISP in haar soepkom staan voor Mississippi. Ze heeft nogal de pest aan Orlando, ze noemde het een papieren stad. Maar welke aanwijzing zou ze nu hebben achtergelaten? Het begint met een poster van Woody Guthrie achter haar rolgordijn. Bij een zoektocht op haar kamer, geholpen door zijn vrienden Ben en Radar en Margo's zusje Ruthie op de uitkijk, vindt Q de LP van Billy Braggs Mermaid Avenue met op de achterkant dezelfde poster. Ben ontdekt dat het nummer Walt Whitman's Niece omcirkeld is. Even later vinden ze de poëziebundel Grasbladen door Walt Whitman. Het begin van een eindeloze speurtocht naar nog meer aanwijzingen.

Wat zijn papieren steden? Verlaten steden? Nooit afgebouwde steden? Q en zijn vrienden bezoeken er verschillende. In Grovepoint Acres vinden ze bewijs dat Margo er in ieder geval geweest is. Op de avond van het eindgala gaat Q terug naar het verlaten winkelcomplex en wacht op Margo. Zijn vrienden zijn wel naar het eindgala, het loopt iets uit de hand en Q zorgt ervoor dat ze weer netjes thuis afgeleverd worden. Q gaat verder op zoek. Er zijn zoveel verlaten, nooit afgebouwde wijken. Maar dan doen de vrienden een ontdekking die hun verder brengt bij hun zoektocht naar Margo.

Op de dag van de diploma-uitreiking komt de laatste aanwijzing, de vrienden gaan naar Agloe, de echte papieren stad. Het kost hen meer dan 21 uur om er te komen, elkaar afwisselend aan het stuur. Wil Margo gevonden worden? En als ze haar dan vinden, hoe verder?

Een prachtig boek, niet alleen voor jong volwassenen! Je leert ook nog iets over papieren steden, bizarre breinen en over Omnictionary (dat echt bestaat).

donderdag 17 september 2015

Het meisje in de trein - Paula Hawkins

Ik lees verschillende reacties op het boek. De één vindt het helemaal niks, de ander bejubelt het boek juist. Dan wordt het tijd om mijn eigen conclusies te trekken. Ik vond het een heerlijk boek om te lezen. Hele scènes zag ik zo voor me, goed beschreven!

Megan loopt 3 dagen na de begrafenis van haar broer van huis weg. Ze trekt in bij een wat oudere muzikant, krijgt een kind en verliest dit terwijl ze in slaap is gevallen. Jaren later leert ze Scott Hipwell kennen. Ze trouwen en wonen op Blenheim Road 15. Het huwelijk is turbulent, Megan bezoekt een therapeut.

Rachel, alcoholiste, in de steek gelaten door Tom, rijdt dagelijks naar Londen om maar niet aan haar huisgenoot Cathy te hoeven toegeven dat ze door haar alcoholisme haar baan is kwijtgeraakt. De trein stopt regelmatig voor een sein dichtbij haar oude huis, Blenheim Road 23. Vanuit de trein bekijkt ze de mensen van de straat achter hun ramen, in hun tuinen. Hoe gaat het met Tom? Zo blijft ze een beetje op de hoogte.

Anna, de maîtresse van Tom is snel na het vertrek van Rachel bij hem ingetrokken. Samen hebben ze een dochtertje, Evie. Anna heeft een bloedhekel aan Rachel, ze is jaloers.

Megan past enkele keren op Evie, totdat ze plotsklaps niet meer komt. Rachel fantaseert over Jesse en Jason, de bewoners van Blenheim Road 15. Tom trekt nog steeds en Rachel kan het niet laten enkele keren naar haar oude huis te lopen. Meestal is ze dan straal bezopen.

Zaterdagavond 13 juli 2013. Rachel neemt de trein om Jason op te gaan zoeken. Ze neemt nog enkele hartversterkingen. Ze weet dat het geen goed idee is. De volgende morgen wordt ze met een kater wakker en weet niet wat er de vorige avond gebeurd is.

Megan blijkt verdwenen op zaterdagavond 13 juli 2013. Welke rol speelt haar therapeut bij haar verdwijning? Is Scott nu wel of niet te vertrouwen? Hoe zit het nu echt met Anna, Evie en Tom? Waarom gelooft de politie een notoire alcoholiste niet? Hoe moeilijk is het om je dingen te herinneren?
Als Rachel uiteindelijk de waarheid ontdekt is het bijna te laat. Een spannende ontknoping, een mooi plot. Natuurlijk zou ik meer over de inhoud kunnen vertellen maar dat haalt snel de spanning uit het boek. Je leest het bij wijze van spreken in één adem uit.

zondag 23 augustus 2015

Kom uit die kraan!

Tjibbe Veldkamp & Alice Hoogstad schreven en tekenden dit prachtige prentenboek, uitgegeven door Lemniscaat.

Bart kijkt graag naar de bouw, Er zijn ook zoveel machines, hij kent hun namen zelfs. Maar hij weet heel goed dat hij niet op de bouw mag lopen. Op een dag wordt hij uitgedaagd door grote jongens. En dan gaat Bart toch de bouw op....

Een spannend verhaal met een verrassende afloop! Prachtig geïllustreerd door Alice Hoogstad. Een voorleesboek waar vooral de auto fanaten van zullen smullen. Maar ook alle andere peuters zullen zeker genieten van dit mooie boek.

De koe die in een boom klom - Gemma Merino

Een prachtig voorleesprentenboek, uitgegeven door Lemniscaat.

Nieuwsgierige koe Kee maakt leuke dingen mee in het bos. Zo leuk dat haar zussen er toch meer van willen weten en ook op ontdekkingstocht gaan.

De tekeningen zijn zo aansprekend, er zijn zoveel mogelijkheden om uit te weiden. En het leert spelenderwijs dat er méér is dan alleen de sappige groene wei.

Nieuwsgierige kinderen zullen snel zelf gaan bladeren, maar het is ook een heerlijk verhaal om keer na keer voor te lezen.

donderdag 6 augustus 2015

De bende van Lijp Kot door Wim Bos

Heerlijk spannend boek voor 10-12 jarigen.
In het Amsterdam van de 18e eeuw werkt de elfjarige Pontus als visbezorger. Als hij zijn nieuwsgierigheid niet kan bedwingen en een dode man vindt, begint voor Pontus de ellende pas goed.

Pontus weet uit de gevangenis te breken en vindt onderdak bij de bende van Lijp Kot. Hij leert zakkenrollen als de beste (stelen is voor lafaards! zou zijn vader zeggen...) maar de moord waarvan hij nog steeds wordt verdacht zit hem niet lekker. Hij achterhaalt de waarheid. In een spannend relaas eindigt Pontus als hulpje van Wijnand Fockink, de beroemde jeneverstoker. Het zou zonde zijn om het verhaal verder prijs te geven. Een mooi leesboek waarbij ook meteen een stuk historie wordt beschreven.

Mijn eerste jenever dronk ik staande aan de toog van Wijnand Fockink, aan de Pijlsteeg.

woensdag 5 augustus 2015

Lynn 2.0 - Anke Kranendonk

Je verlaat de lagere school maar eerst.... op schoolKamp! Kletsen, Keten, Klooien, Konkelen, Kussen?! Lynn kijkt uit naar het kamp, maar o nee! Daar komen 2 hoektanden helemaal verkeerd door... iedereen zal haar lelijk vinden, hoe moet ze dit nu verbergen? Dan gooit ook nog haar stomme broertje roet in het eten door juist die ene gave handdoek te gebruiken. En stoer als ze is hoeft ze écht niet gebracht te worden naar school! Maar fietsen met een koffer gaat niet zo makkelijk dus mogen haar ouders haar dan toch maar naar de bus brengen.

Fenna wordt door haar broertje gebracht. Maar Fenna zou toch helemaal niet meegaan? De reis was niet betaald. Dit kan Lynn niet over haar hart verkrijgen. Als iedereen nou 50 cent geeft... En zo kon ook Fenna deelnemen aan het schoolkamp. Marjorie, de dochter van de directeur, kan niet popelen om te vertrekken. Kim wordt uitgezwaaid door alle andere ouders. Joeri gaat uiteraard ook mee, Lynn krijgt benen als vanillevla door alleen maar naar hem te kijken! En dan... van wie is dat kind?

Er zit een vreemd kind in de bus, een kind dat haar naam niet wil zeggen, dat helemaal niets wil zeggen. Gelukkig worden de ouders opgespoord en kan het schoolkamp eindelijk beginnen. Wel een paar uur later dus er blijft weinig tijd over voor het eerste culturele uitstapje, het oorlogsmuseum. Het was niet zo'n beetje vol in de schuur, er hangen foto's aan de wanden, er staan levensechte poppen met een helm op de kop en een geweer om de hals. En dan... valt per ongeluk zo'n pop kapot. De opa die toezicht hield in het museum was er ook kapot van. Iedereen wordt meteen naar buiten gebonjourd. Op de terugweg ontstaat een kop-staartbotsing van fietsen. De juf breekt haar hand.

Op de slaapkamer treft Lynn haar klasgenoten in tranen. Alexia's ouders blijken failliet, Marjorie's ouders gaan scheiden, Natasja's zus is weggelopen, Kim heeft "gewoon ruzie". Hanneke wil graag "gewoon" zijn, geen zeewier hoeven eten. Hmmmm wat kan Lynn inbrengen? Ze wordt altijd gepest door haar broers! Er is dus overal wel iets aan de hand. Het is niet overal zoals het lijkt te zijn. Lynn vind het best verwarrend.
Flapuit als ze is betuigt Lynn haar medelijden met de meester. Dat ze best wel begrijpt van zijn scheiding. Alleen wil de meester dit beslist niet horen. Als Lynn dan buiten ook nog Fenna aantreft met haar hoofd op Joeri's buik besluit ze weg te lopen. Uiteraard wordt ze gezocht, Fenna voorop. Als ze bij de meester geroepen wordt is hij zich net aan het omkleden voor de vossenjacht. Hij besluit dat Lynn de wolf mag spelen omdat de juf verhinderd is nu ze haar hand gebroken heeft.

Wat een leuk schoolkamp had moeten worden dreigt op een grote ramp uit te lopen. Er wordt gepest, soms onbewust. Er wordt gelogen, bewust. Er wordt weggelopen (en weer terug gegaan). In het zwembad springt Anneloes een perfecte zweefduik. Maar dan... duikt ze ineens bovenop Fenna. Fenna belandt in het ziekenhuis. Meester is het gekonkel zat, er moest gepraat worden. Het complete pestprotocol vanaf groep één wordt doorlopen. Vervolgens zegt iedereen iets aardigs over de buurman of vrouw. De volgende dag gaan Lynn en Anneloes naar het ziekenhuis om Fenna op te halen. Ze hebben een heel positieve doos voor Fenna meegenomen.

Wanneer je gepest wordt, schoolverlater bent, brugpieper bent... een aanrader!! Heerlijk geschreven met heel erg veel humor.

Isa's droom door Marco Kunst

Een bijzonder en volwassen boek voor 13-15 jarigen. Een boek dat je niet echt achter elkaar uitleest... maar dat zou je wel willen.

Isa droom ervan een ster te worden. Ze zal als Alysha de wereld veroveren met haar stem. Hoe bedrogen komt ze uit als ze helemaal de grond ingeboord wordt tijdens een talentenjacht. Het is de druppel. Altijd heeft ze zich minder gevoeld, minder dan haar broertjes, minder dan haar klasgenootjes. Als Isa dan ook impulsief een aantal pillen inneemt valt ze in coma in de badkamer. Het leven in Binnenland begint.

Binnenland, de wondere wereld die je ingaat als je in coma ligt. Op een grandioos mooie manier wordt de strijd van Isa tegen Alysha beschreven. Ik kan me helemaal voorstellen dat het Binnenland echt bestaat. Ontwaken bij Ikdrasil, Heugens en Voelers tegenkomen, De Motorische Jungle bedwingen, End's End - het echte einde waar Isa nog niet thuishoorde, het Wezen van de Nacht - nog nooit heb ik zo mooi Angst beschreven zien worden. Om vervolgens uit Drongeland te komen.

Als je geteisterd wordt door angsten, niet weet waar je eigenlijk staat in de wereld, die (nieuwe) klasgenoten best wel eng zijn, dan is dit boek bijna het antwoord. Er zitten zoveel woordspelingen in verwerkt waar je houvast aan kunt hebben. Ik vind het een van de betere YA-boeken. Fantasy, maar dan wel een fantasie waar je in kunt geloven. Een fantasie waar je mee verder kunt.

vrijdag 19 juni 2015

Overstroomd - Eva Moraal

Een echte pageturner. Je kunt absoluut niet stoppen met lezen. Na de Grote Overstromingen wonen de Natten en de Drogen in verschillende gebieden. De Drogen zijn welgesteld en hebben de touwtjes in handen. De Natten zijn bijna de slaven van de Drogen te noemen. In oude kleding, alles op de bon, nauwelijks hun hoofd boven water kunnen houden. Hun huizen zijn oud, verrot, vervallen, beschimmeld. Daarentegen wonen de Drogen in mooie droge huizen, rijkdom straalt ervan af.

Nina is de dochter van de gouverneur, haar zus is verdronken tijdens de laatste Overstroming. Daarom moet Nina nu naar een andere school, in het Natte gebied. Een school waar meer Drogen op terecht gekomen zijn maar waar ook Natten de lessen volgen. Max is één van hen. Het lot treft dat zij tijdens bepaalde lessen naast elkaar zitten. Er is, ondanks de enorme tegenstelling, al snel een bepaalde aantrekkingskracht. Al willen ze dat beide niet toegeven. Er is één leraar die de grens tussen Droog en Nat niet zo nauw neemt en de leerlingen graag de echte geschiedenis wil laten lezen. Van Kralingen zorgt er ook voor dat Max en Nina samen aan een opdracht moeten werken. Nina doet haar best Max niet te laten weten wie ze echt is, bang dat hij dan niets meer van haar moet hebben. Max is zijn stuntelige zelf, met een klein hartje, zo blijkt al gauw.

Wanneer Nina spullen terug gaat brengen naar Max komt ze Liam tegen op de gang. Liam is van school gestuurd, hij staat bekend als de terroristische broer van Max. Max laat haar kennismaken met Bob Dylan. De zanger uit de zestiger jaren uit de twintigste eeuw. Het is voor een Natte niet toegestaan zonder reden in de Gewesten van de Drogen te komen. Nina wil echter Max ook haar woonst laten zien, en hem vertellen over Isa, haar zus. Max wordt binnengesmokkeld door Erik, de chauffeur van haar vader, een Natte met een baan in het Droge Gewest.

Op school wordt Max in elkaar getrapt door enkele leerlingen. Om Nina te sparen neemt hij de schuld op zich en wordt dan ook van school gestuurd. De Nationale Alliantie tegen Terreur en Onderdrukking (NAtTO) bedenkt dat Nina moet worden ontvoerd om zo haar vader te dwingen tot onderhandelen. Max wordt door Liam overgehaald Nina te laten overkomen. Vanaf dat moment kun je het boek echt niet meer wegleggen.

Het verhaal wordt afwisselend door Max en Nina verteld. Deze afwisseling stoort niet, het maakt het verhaal juist nog levendiger. Het ontluikende liefdesverhaal van twee tieners uit compleet verschillende achtergronden tegen het verhaal van een oorlog in een dystopische wereld.

woensdag 27 mei 2015

Voorbedacht door Loes den Hollander

Thrillerlovers.nl schreef een winactie uit: beschrijf wat je ooit met voorbedachte rade gedaan hebt en wie weet... Om te weten wát ik met voorbedachte rade heb uitgespookt moet je thrillerlovers bezoeken ;-) Het boek heb ik gewonnen en met zéér veel plezier/spanning gelezen!
Ze zouden een uur geleden al terug zijn.
Sterk begin van een spannend complot! Philippe heeft de 3-jarige Carice meegenomen om haar oma te bezoeken. Alleen wacht Marjon al uren op hun terugkomst. Philippe beantwoordt geen telefoon. Ten einde raad vraagt Marjon haar beste vriendin haar naar Valkkoog te brengen. Philippe heeft haar auto meegenomen, zijn moeder woont in het huis naast de kerk. Haar auto staat wel in de straat maar van Philippe, Carice of oma geen spoor. De nachtmerrie is begonnen. Waarom stuurt Philippe haar een foto van Carice? Waarom neemt hij zijn telefoon niet op? Waarom is zijn huis leeg? Dan verdwijnt ook nog haar beste vriendin, wacht even, is ze werkelijk nog wel haar beste vriendin?

Na iets meer dan de helft van het boek neemt Philippe het verhaal over. Vanaf nu wisselen de verhaallijnen zich met enige regelmaat af, beslist niet storend, eerder verhelderend. Er worden snel enkele dingen duidelijk.

Philippe's manier van leven heeft hem in de klauwen van topcriminelen gebracht. Enig nadenken van zijn kant zat er niet bepaald bij. Liefde maakt blind? Het wordt ook al snel duidelijk waar Carice gebleven is. Drieduizend kilometer verderop, in het Griekse Nafplion, gekidnapt omdat iemand een kind wilde hebben, liefst al uit de luiers.
Ondertussen wordt nog steeds naarstig gezocht naar Philippe en Carice. In een afgebrand huis wordt het lichaam van Philippe gevonden. Van Carice geen spoor. Dan krijgt Marjon onverwacht bezoek... een vrouw weet haar te vertellen waar haar dochtertje is.

Dan nóg weet Loes den Hollander de spanning erin te houden. Zelfs als Carice ongeschonden terug is bij haar moeder is de nachtmerrie nog niet voorbij. Een zeer onverwacht einde, mooie wendingen, spanning van het begin tot het eind.

Dank aan Thrillerlovers en Loes den Hollander!
Thrillerlovers op facebook
Loes den Hollander op facebook

vrijdag 24 april 2015

Denken aan vrijdag - Nicci French



Gekocht op vrijdag, begonnen te lezen op vrijdag, (bewust) geëindigd op vrijdag én de blog op vrijdag! Het vijfde boek in de Frieda-Klein-reeks is weer een juweeltje. Het zou zelfstandig te lezen zijn. Je herkent zóveel uit de vorige boeken, toch denk ik dat je het eigenlijk wel degelijk achter elkaar moet lezen. Jammer dat er zoveel tijd tussen het verschijnen van de delen zit. Maar wel weer top dat alle delen ook als dwarsligger zijn uitgebracht!

Denken aan vrijdag leidt ons weer door hartje Londen. Het boek begint op vrijdag, een bijscholingsdag. Kitty vaart met haar ouders over de Theems als ze een walvis ontdekt. De boot is gestopt om de Theems en de Londen Bridge aan de gasten te laten zien. Wanneer de politie arriveert en de vondst in een grote zwarte zak stopt streept Kitty het woord wallevis door en schrijft MAN.
Sandy is vermoord. Frieda wordt verdacht. Uiteraard niet door de mensen die haar kennen, wel door commissaris Crawford en psychotherapeut Bradshaw. Een nieuwe hoofdinspecteur, Sarah Hussein, doet haar intrede. Ze wordt meteen flink geïndoctrineerd. Het is lastig om je eigen conclusies te trekken en zelf te oordelen als je steeds maar weer hoort dat Frieda niet te vertrouwen zou zijn. Misschien werkt het feit dat Frieda ervandoor gaat niet bepaald in haar voordeel, maar Klein's speurwerk is weer subliem te noemen.

Gelukkig krijgt Frieda volop en op alle mogelijke manieren steun van haar vrienden, waaronder hoofdinspecteur Karlsson en de trouwe Josef. Karlsson steekt zijn nek wel erg ver uit en wordt zelfs op non-actief gezet. Het is voorspelbaar dat het "goed" afloopt, maar daarom niet minder prettig om te lezen.

Denken aan vrijdag eindigt... op vrijdag. Er zit een zomer tussen het begin en het eind. Een zomer vol spanning, levensverhalen, mooi uitgewerkte karakters. Hoewel je niet echt veel over de vrienden leest weet je toch stiekem steeds een beetje meer. Ze beginnen voor je te leven.

En dan volgt die slotalinea...! Ik ben benieuwd naar zaterdag.

zondag 29 maart 2015

Sterf twee keer - Tess Gerritsen

Op de een of andere manier konden de boeken van Tess Gerritsen me niet boeien. Het heeft dan ook een behoorlijke tijd geduurd eer ik eindelijk tot pagina 50 van het boek doorgeworsteld ben. Waarbij ik, omdat het niet beklijfde, ettelijke malen opnieuw begonnen ben. Tot ongeveer een week geleden. Ik begon opnieuw en ben (bijna) niet gestopt tussendoor. Was het dan ineens wél spannend? Eigenlijk nog steeds niet. Maar het verhaal pakte me ineens. De waarheid gebiedt me te zeggen dat het pas op pagina 302 even echt spannend werd. Het boek telt 318 pagina's.

Een safari in Zuid-Afrika. Als iets me niet trekt is dat het wel. Niet omdat ik dieren niet mooi of intrigerend vind. Juist wel, en daarom gun ik ze graag hun eigen leefwereld, een wereld die ik niet hoef binnen te treden. Johnny en Clarence laten als gids een groep toeristen de binnenkant van de wildernis zien. Millie is meegegaan met Richard, eigenlijk tegen beter weten in, om hun relatie te redden. Al snel weet ze dat die reddeloos verloren is. Richard is zwaar gecharmeerd van enkele jonge vrouwelijke medereizigers.

Zes jaar later wordt in Boston het lijk gevonden van taxidermist Leon Gott, een alleenstaande man van 64. Hij is gestorven zoals hij dieren vilt, hangend aan zijn voeten, ontweid en al wordt hij gevonden. Alleen kloppen het aantal organen in de vuilnisbak niet.

Ondertussen valt het eerste slachtoffer tijdens de safari. Spoorzoeker Clarence wordt 's morgens vroeg gevonden. Een stel afgekloven botten is al dat van hem rest. Het kamp kan niet worden opgebroken omdat de jeep onklaar is. De verhaallijnen van Boston en Botswana worden mooi afgewisseld.
In Boston gaan Maura Isles en Jane Rizzoli op jacht naar een sneeuwpanter, liever gezegd naar de pels van de panter. Hoe kan zo'n dier verdwijnen, wie hebben er belang bij? De dierentuin is de aangewezen plaats om meer informatie los te krijgen. Dan wordt dierenverzorgster Debbie het slachtoffer van een luipaard. Hoe het dier in de kuil had kunnen komen terwijl er schoongemaakt werd is een raadsel.
De gemoederen in het kamp raken ernstig verhit. Er komt een tweestrijd. Millie staat achter Johnny, wat Richard niet kan waarderen. Sylvia en Vivian scharen zich met Elliot achter Richard. De heer en mevrouw Matsunaga staan er een beetje buiten. Totdat de heer Matsunaga gevonden wordt, hangend aan een tak als prooi van een luipaard. Dan worden de kampen helemaal duidelijk. Elliot wordt op een morgen wakker met een slang in zijn tent. Johnny wordt door de groep weggestuurd, zonder geweer om hem te beschermen. Wanneer Millie midden in de nacht wakker wordt en haar tent uit gaat hoort ze een schot. Doordat het kampvuur bijna uit is kan ze nauwelijks iets onderscheiden. Blindelings rent ze weg, het volgende schot mist haar op een haar na.

In Boston blijken er meerdere lijken gevonden te worden, die op de één of andere manier verbonden lijken te zijn met Leon Gott. Waarom was Leon op zoek naar zijn zoon? Wat is zijn relatie met Jodi Underwood?
In Zuid-Afrika leeft Millie Jacobsen met haar man en dochter een teruggetrokken bestaan. Jane wil graag in contact komen met deze enige bekende overlevende van de safarigroep. Zij is de sleutel tot de antwoorden op vele vragen. Millie is bang. Bang dat Johnny haar alsnog zal vinden en vermoorden. Wanneer ze zich toch heeft laten overhalen naar Boston te komen leeft ze continu in angst. De verdachte die ze door een raam bekijkt lijkt niet op Johnny. De jacht op de werkelijke moordenaar begint nu pas echt.

Kroonsz door Marco Kunst

Het boek vertelt het verhaal van Wessel Kroonsz, beginnend in 1670 en eindigend in 2013. Kan iemand zo lang leven? Wel als je vader - Zacharias Kroonsz - met behulp van de kronoscoop, levenslijnen zichtbaar kan maken, levenslijnen kan uittrekken en zo ervoor zorgt dat je tot in het oneindige kan leven.

Hoe komt Zacharias hierbij? Hij is een gerespecteerd arts in de tweede helft van de 17e eeuw. Kerk en staat zijn gescheiden. Er leven mensen die de wetenschap boven de religie durven stellen. Spinoza, Jan Swammerdam, Christiaan Huygens, mensen waarover we geleerd hebben op school komen zo weer tot leven in een beschrijving van het leven in de Gouden Eeuw.

Zacharias Kroonsz is helemaal in de ban van de levenslijnen. Er moet iets zijn waardoor je deze lijnen zichtbaar kunt maken. Zoon Wessel wil liever zijn school afmaken dan zijn vader assisteren. Maar als zijn vader hem betrapt op spijbelen is het gedaan en moet hij helpen met experimenteren. Na maanden is het gelukt Spinoza's lenzen aan Huygens' slingeruurwerk te bevestigen. Eerst zijn de experimenten nog redelijk "onschuldig", er worden duiven gebruikt om levenslijnen te ontdekken. Al snel denkt Zacharias het raadsel van de dood te hebben ontsluierd. Hij kan voorspellen wanneer iemand dood gaat. Als dan de volgende morgen Joris Barentsz inderdaad om 6 uur sterft...
Wessel is stapelverliefd op het dienstmeisje Lykke. Hij doet er alles aan om bij haar in de buurt te komen. Zij troost hem als zijn moeder sterft. Zacharias is ontroostbaar. Hij woont in zijn atelier en denkt manieren uit om Geertje terug te krijgen. Hij heeft inmiddels ontdekt dat hij over 10 dagen zal sterven. Maar hij heeft helemaal geen tijd om al dood te gaan. Jan Swammerdam moet hem helpen de levenslijn te ontdekken. Helaas is Jan niet thuis en ook de dominee is op pad zodat Wessel onverrichterzake huiswaarts keert. Hij wil zijn sores aan Lykke vertellen, maar ook zij is er niet. Als Wessel zijn vader vraagt waar Lykke is gebleven antwoordt deze door een priem in zijn eigen hart te steken. Hij heeft zelf zijn levenslijn verbroken, de natuurwet doorbroken.

In één felle beweging sprong Wessel op de tafel en eroverheen. Hij duwde zijn vader opzij, die nog steeds stond te wauwelen over het wonder dat geschiedde. Hij liep de schaduwen in en werd verzwolgen door die vreemde plek, waar de wereld zelf leek op te houden.
Zacharias heeft de poort naar de hel geopend.

Bijna 22 jaar later weet Zacharias zijn zoon terug te krijgen uit de duisternis. Wat volgt is een geschiedenis in sneltreinvaart tot het jaar 2013. Zowel Zacharias als Wessel leven nog. (Stel je voor welke industriële ontwikkelingen zij hebben megemaakt!)
Pink zit op school, ze is een populair meisje maar voelt zich al snel aangetrokken tot die vreemde jongen, Wessel. Hij zit niet op school, hij is mysterieus. Hij is wel de manier om aan het saaie bekrompen wereldje te ontsnappen. Wanneer Wessel haar dan ook een treinkaartje naar Amsterdam stuurt spijbelt Pink van school en gaat naar de grote stad. Wessel haalt haar op in een koets met paarden. In vliegende vaart gaan ze naar het huis van Wessel en Zacharias. Pink wil ontsnappen maar wordt verdoofd. In gevangenschap komt ze weer bij. Bor, een jongen van haar school, is bij haar. Ze zijn nodig om de Torn, de hel, dicht te gooien.

Op een prachtige manier worden de zeventiende en eenentwintigste eeuw met elkaar verbonden. Je wilt continu doorlezen. Een Young Adult boek met enorme diepgang. Het verhaal met een prachtig tijdsbeeld.

vrijdag 27 februari 2015

Het Ministerie van Buitengewone zaken - Nathan Englander

De gruwelen van Argentinië verteld met smakelijke Joodse humor. Op de juiste momenten heel serieus en ook op de juiste momenten de humor erin verwerkt. Een echte aanrader!

Lilian en Kaddisj Poznan wonen met hun puberzoon Pato in Buenos Aires. Lilian werkt voor een verzekeringsagent die louche zaakjes niet schuwt. Kaddisj, die nog nooit een normale job heeft gehad, probeert de kost te verdienen door illegale karweitjes op te knappen voor de nabestaanden van de Welwillende Zielen. Hij wist namen op de (Joodse) grafstenen, zorgt dat de doden niet meer herkenbaar zijn. Pato studeert en hangt rond met zijn vrienden. Liever hielp hij zijn vader niet bij het nachtelijk beitelen maar hij heeft weinig keus.

Wanneer Kaddisj de familieleden van dokter Mazursky onvindbaar gemaakt heeft blijkt de plastisch chirurg ook een gokverslaafde. Hij kan niet betalen en vergoedt Kaddisj door zijn neus te verbouwen. Ook Lilian krijgt een nieuwe neus, het Joodse kenmerk verdwijnt. Pato weigert de operatie.

Het wordt gevaarlijk om boeken te bezitten in Argentinië. Kaddisj besluit dan ook de gevaarlijkste boeken van Pato te verbranden, in de badkuip. Een confrontatie tussen vader en zoon volgt. Pato besluit, na een flinke uitbarsting, dat hij bij zijn vriend Rafa onderdak zal zoeken. Hij was van plan nooit meer terug te keren naar huis. Na een avondje stappen wordt het vriendengroepje opgepakt. Pato heeft geen identiteitspapieren bij zich en moet in de cel overnachten. De volgende morgen mag hij één telefoontje plegen. Als er niet snel genoeg wordt opgenomen moet hij wachten tot de volgende dag. Kaddisj komt hem ophalen op het politiebureau.

Eenmaal terug thuis belt Kaddisj Lilian op om haar het goede nieuws te vertellen, de zoon is weer thuis. Lang duurt deze vreugde echter niet. Kaddisj wil graag dat Pato hem bedankt voor het ophalen, Pato blijft star de puberzoon spelen en reageert niet. Na een forse woordenwisseling is Kaddisj flink gekwetst en zegt "Val dood, ik zou willen dat je nooit geboren was". Er wordt aan de deur geklopt, Kaddisj doet open en Kaddisj' wens gaat in vervulling. Van het ene op het andere moment was het alsof zijn zoon nooit was geboren. Vier mannen nemen Pato mee. Toen hij het appartement uit kwam lachte hij even naar zijn vader en zei "Wel een lullige manier om uit elkaar te gaan", waarop de greep om zijn armen werd verstevigd en hij meegenomen werd.

Wanneer Lilian thuiskomt zoekt ze het hele appartement af, op zoek naar Pato. Ze vindt Kaddisj in de badkuip, hij had zichzelf opgesloten "achter de verkeerde deur". Hij dacht dat Lilian was thuisgekomen, daarom had hij de voordeur geopend, de voordeur van staal. De voordeur die dicht had moeten blijven.

Er volgt een lange zoektocht naar de verdwenen zoon. In eerste instantie trekken Lilian en Kaddisj samen op in de strijd tegen de bureaucratie. Gaandeweg lopen hun zoektochten uit elkaar. Lilian zit dagenlang op het Ministerie van Buitengewone zaken, Kaddisj volgt zijn eigen instincten. Dokter Mazursky brengt hem in contact met de Navigator. Deze vertelt hem hoe de jongeren verdwijnen uit Argentinië. Gedropt in de rivier vanuit het vliegtuig. Levend en wel, maar voordat ze de rivier hebben bereikt zijn ze al gestorven. Ze zullen nooit worden teruggevonden. Lilian weigert te accepteren dat Pato dood is. Ze weigert Kaddisj nog verder toe te laten in haar leven, hij mag terugkomen als Pato gezond en wel voor haar staat. Kaddisj kan nauwelijks zonder haar leven, een zwerversbestaan volgt. Uiteindelijk besluit hij haar te helpen. Een priester heeft haar gezegd dat voor een losgeld Pato terug kan komen. Het bedrag is absurd hoog. Om aan het losgeld te komen heeft Kaddisj de hulp ingeroepen van dokter Mazursky. Deze raadt hem aan een ontvoering in gang te zetten. In Buenos Aires zijn de doden meer waard dan de levenden. Je kunt ook losgeld eisen voor beenderen.
Het openbreken van het mausoleum en het meenemen van de beenderen lukt. Alleen blijkt de dochter te weigeren losgeld te betalen. Dan voert Kaddisj zijn laatste plan uit. Lilian accepteert de dood van Pato niet. Kaddisj besluit haar de beenderen te tonen, als zijnde van Pato. Lilian laat zich niet om de tuin leiden. Een moeder voelt hoe dan ook of haar zoon in de buurt is. Kaddisj besluit de beenderen te begraven naast zijn eigen moeder, een zoon heeft een graf nodig, ook al zijn het niet zijn eigen beenderen. Lilian trekt zich terug in het appartement, haar ogen gevestigd op de hoek waar Pato vandaan zou kunnen komen.

vrijdag 2 januari 2015

De vette jaren door Chan Koonchung

Een heel apart boek. Dat is mijn eerste indruk. Een boek dat je aanzet tot nadenken. Dit kan toch niet waar zijn? Nog steeds bestaat de doodstraf in China. En dan hoef je niet eens een ernstig vergrijp (in mijn ogen) begaan te hebben. Het boek wordt door verschillende personen verteld. Dat geeft wel een aparte inkijk in het hedendaagse China.

Er zijn 4 weken verdwenen. Gewoon, zomaar, weg. Ineens besef je dat je niet meer weet wat er in die 4 weken is gebeurd. Maar eigenlijk kan het niemand iets schelen. Op een paar mensen na dan. Ze beseffen terdege dat ze moeten uitkijken wat ze zeggen, vragen, tegen en aan wie. Iedereen kan de spion van de Partij zijn. Lao Chen gelooft eerst niet dat er een maand verdwenen is. "Hij had de laatste jaren al geen zin meer gehad om nog iets over China's pijnlijke geschiedenis te lezen. Hij las nog klassieke literatuur en sentimentele romans. Het was nooit tot hem doorgedrongen dat de geschiedenis herschreven werd en de waarheid gewist. Lao Chen was schrijver, iemand die verhalen vertelde. Hij wist dat 'de waarheid' in deze postmoderne wereld ook maar een constructie was, dat de geschiedenis op verschillende manieren geïnterpreteerd kon worden." Hij is dan ook stom verbaasd als blijkt dat een van de schrijvers die hij vroeger veelvuldig las gewoon verdwenen is uit de boekhandel, en niet alleen de boeken zijn verdwenen, de schrijver zou nooit bestaan hebben.

Iedereen is "gelukkig", heeft een beter leven dan vroeger. China's gouden jaren. De gouden jaren begonnen toen de rest van de wereld in een crisis belandde. Niet alle geschiedenisboeken zijn verdwenen, alleen de boeken die tegen de zienswijze van de Partij ingaan. Het idee alleen al dat een Partij jou kan voorschrijven welke boeken je wel of niet mag lezen. Afluisteren, een normaal verschijnsel in China. Gevolgd worden, ook al zoiets. Alleen omdat iemand jou verdacht vindt, omdat je net even anders dan de doorsnee "gelukkige" Chinees bent.

Lao Chen kijkt eens per maand oude films bij Jian Lin. He Dongsheng is vaak ook aanwezig. Samen drinken ze dure wijn. He Dongsheng slaapt nooit. Behalve tijdens de film. Maar daarna kan hij wel altijd uitleggen waar de film eigenlijk over gaat.
Lao Chen is verliefd op Xiao Xi. Hij wil haar helpen, haar doen inzien dat hij van haar houdt. Hij zoekt haar op met behulp van Fang Caodi. Xiao Xi is gevlucht naar het dorp Henan, naar de kerk met de naam "het graan sterft niet". Samen keren ze terug.

Geluksdorp Nummer Twee. Tevreden mensen. Idealisten. Starbucks. Maar dus ook corruptie. Vervuiling. Geen respect voor de mensenrechten. Geen vrijheid van meningsuiting. Er bekruipt me steeds meer een naar gevoel bij het lezen van dit boek. Hong Kong is Chinees maar toch ook weer niet. Als ik zelf in HK rondloop voel ik me vrij, zoveel indrukken, de mensen zijn vriendelijk. Wacht even, dat is toch niet de vriendelijkheid uit dit boek hè? De vriendelijkheid die niet echt is, die de grote tevredenheid moet uitstralen. De vriendelijkheid die door het water stroomt. Nee, dat kan ik echt niet geloven. Ik houd van Hong Kong. Vanaf het eerste moment dat ik voet op hun bodem zette. Een land waar je gewoon kunt rondlopen, alles in je eentje kunt ontdekken (als je dat wilt).

Het laatste deel van het boek is een "epiloog". Het lijkt even alsof er een verklaring komt. Maar ook deze verklaring hoort gewoon bij het verhaal. Langzaam kom je erachter dat het verhaal verteld wordt. He Dongsheng is ontvoerd. Hij is lid van de Partij. Fang Caodi, Xiao Xi en Lao Chen weten hem ervan te overtuigen dat hij maar beter kan vertellen wat ze willen weten. Zij kunnen niets met deze informatie, het zou hun dood betekenen. Maar ook He Dongsheng zit in een vreemde positie want hoe kan iemand zomaar ontvoerd worden? Dat hij uit de Partij verstoten zou worden (lees: vermoord worden) als het uitkwam. Dus vertelt hij de epiloog. Waarom de Chinezen gelukkig zijn. Hoe 4 weken konden verdwijnen.