Portia Kane treft haar man met een half-zo-jonge vrouw in hun bed. Er knapt iets in haar en ze wil hem het liefst neerschieten. In plaats daarvan besluit ze de herinnering aan hem te vernietigen en vertrekt ze naar haar moeder. Haar moeder die een ziekelijke drang heeft om alles te bewaren en alles te kopen voor Portia. Cola light met lemon, de koelkast ligt vol. Het huis ligt vol. Er is nog net een looppad. En de kamer van Portia is nog net als vroeger, er is niets veranderd. Alleen de verzameling knuffeleenhoorns is gegroeid. Ieder jaar één voor haar verjaardag en één voor kerst. Maar in de la ligt nog steeds het kaartje met de tekst Officieel Lid van het Mensenras. De kaart welke ze bij haar eindexamen kreeg van de leraar Engels, Mr.Vernon.
Portia gaat met haar moeder naar de diner en ontmoet daar haar oud-klasgenoot Danielle. Zij wil best vertellen wat er met Mr.Vernon is gebeurd maar dan wel graag 's avonds in de Manor waar ze samen met haar zoontje gaat eten. Daar aangekomen blijkt het schattige kind een duet te zingen met zijn oom Chuck Bass. Chuck brengt Portia na afloop naar huis. En omdat ze nét bij haar man is vertrokken kan ze alleen maar constateren dat het jammer is dat ze Chuck niet eerder is tegengekomen.
Nate Vernon woont samen met zijn hond Albert Camus in een achterafgelegen huis. Hij heeft zich teruggetrokken nadat hij in elkaar geslagen is door een leerling. Af en toe doet hij boodschappen in de plaatselijke supermarkt, enkele tientallen kilometers verderop. Wanneer hij verneemt dat de slager met de eigenaresse van de super gaat trouwen, op wie hij stiekem verliefd is, stort zijn wereld in. Hij rookt aan één stuk door Parliaments en maakt de ene na de andere fles wijn soldaat. Als dan ook nog Albert Camus door het raam springt en overlijdt is het gedaan met zijn wilskracht en hij rijdt zich te pletter tegen een boom. Vóór hij kan stikken in zijn eigen braaksel wordt hij hardhandig wakker gemaakt door Portia. Ze sleept hem terug het huis in en zorgt ervoor dat hij weer nuchter wordt. En niet alleen dát, ze wil hem redden. Hem weer de vonk van het leven teruggeven. Zoals ze hem vroeger op school inspireerde, zo moet hij weer stralen. Helaas loopt het niet af zoals Portia zou willen.
In deel 3 komt zuster Maeve tevoorschijn. Zij zat in het vliegtuig naast Portia. Die was echter zo dronken dat ze hier nauwelijks iets van meegekregen heeft. Zuster Maeve schrijft brieven aan haar zoon, Nathan Vernon. De brieven worden nooit beantwoord. Zuster Maeve is terminaal ziek. De laatste brief is geschreven door moeder-overste.
Chuck Bass vertelt zijn verhaal in deel 4. Hij is verliefd op Portia, maar durft haar dat nooit te vertellen. Maar na het mislukte feestje voor Mr.Vernon, waarvoor ze alle leerlingen hadden opgetrommeld die het kaartje Officieel Lid van het Mensenras bewaard hadden, loopt hij terug met Portia naar de Manor. De kus die dan volgt is 'het begin van ons' volgens Portia. Er volgt een mooi verslag van het leven van Portia en Chuck, samen met zijn neefje Tommy en af en toe Danielle. De laatste heeft het moeilijk met het geluk van het tweetal en gaat op zoek naar haar eigen geluk. Dat vindt ze in de persoon van 'Johnny Rotten', Chuck vertrouwt hem vanaf het begin niet. Hij blijkt helaas gelijk te krijgen. Terwijl Chuck en Portia op een metalconcert zijn is Danielle teruggevallen op haar heroïneverslaving en sterft ze. Tommy wordt opgevangen door Chuck en Portia, zijn favoriete 'tante'.
Intussen heeft Portia haar roman geschreven "Liefde kan mislukken", gebaseerd op haar eigen leven. Wanneer haar ex voorstelt de scheiding te regelen verhuizen ze in de buurt van de school waar Chuck lesgeeft, zo hoeft hij niet meer dagelijks anderhalf uur heen en ook weer terug te rijden. Portia vindt een literair agent en een uitgeverij. Helaas flopt de roman. Portia trekt zich terug in haarzelf.
De directrice van de school waar Chuck lesgeeft is de moeder-overste die de laatste brief schreef. Mr.Vernon heeft eindelijk de brief beantwoord en moeder-overste vertelt Chuck waar Mr.Vernon te vinden is.
Een prachtig boek dat me nog lang zal bijblijven. De mooie zinnetjes zijn voorzichtig gemarkeerd met gekleurde post-its. Voor ieder belangrijk mens één kleur.
Liefde kan mislukken,
maar hoffelijkheid zal zegevieren.
Kurt Vonnegut jr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten