Helen en Werner Möhring hebben het goed voor elkaar. Een mooi huis, zwembad, 3 kinderen, sportscholen en de tennisclub. Helen werkt op de verkoeverafdeling. Werner houdt zich bezig met de operationele kant van enkele ketenrestaurants, De Zoete Inval.
Ralf komt uit een heel gewoon doorsnee gezin, woont in een gewoon rijtjeshuis. Hij zou het op prijs stellen als zijn moeder eens zou stoppen hem te kleineren, trots op hem zouden zijn. Maar die illusie werd jaren geleden al verstoord. Op de dag dat de conrector hem vertelde dat hij werd geschorst voor iets dat hij niet had gedaan. Maar zijn moedere geloofde hem niet.
Brian werkte vroeger voor De Zoete Inval, Werner was zijn baas. Door een stommiteit is zijn rijbewijs afgenomen. Ralf rijdt hem naar een klus. Hij hoeft alleen maar te wachten tot Brian met de buit terugkomt. Meer niet. Maar dan hoort Ralf 3 schoten. Brian komt niet terug.
Helen en Werner moeten snel een lijk wegwerken. Het is niet aan te raden dit lijk nog in huis te hebben als de kinderen later die avond thuiskomen. Helen schoot uit noodweer. Ze wist niet dat Werner een werkend pistool in huis had.
Thom krijgt een feestje voor zijn 16e verjaardag, Sara is ook aanwezig met haar vrienden Floris, Naomi en Ralf. Hoewel Naomi eigenlijk het vriendinnetje van Brian was is Ralf toch wel vereerd dat zij met hem wil optrekken, én het biedt hem een ingang bij de familie Möhring.
In een tijdspanne van nog geen twee weken weet Esther Verhoef een prachtige spannende thriller neer te zetten. Juist de opbouw van de dagen en de verdeling over de personen maakt dit boek tot een topthriller. Je wilt doorlezen. Zelfs een tweede keer. Op basis van mijn eerste lezing had ik dit blog al kunnen schrijven (ik verbaasde me dat ik hier geen blog over geschreven had, daarom wilde ik het nogmaals lezen), maar het was beslist geen straf het een tweede keer te lezen! Deels thuis, grotendeels in de trein. Het bleef spannend. Ik betrapte me er zelfs op dat ik het op bijna dezelfde momenten extra spannend vond. De wending die het verhaal uitendelijk maakt... grandioos!
Ik vind het zonde meer van het verhaal te verklappen...
Aanrader voor eenieder die van een goede thriller houdt. Alles in dit boek is mogelijk. Echt. Je hoopt alleen nooit dat je het zelf echt zult meemaken.
Is dit boek jouw favoriet uit het rijtje van 6 voor de NS Publieksprijs? Wil je dan stemmen via deze link? Dank!!
Nét verschenen bij Lemniscaat: deze prachtige roman van Matthew Quick. De opbouw is wel zo mooi, ieder vertelt zijn verhaal, en soms komen de verhalen samen. Daarbij gebruikt Matthew Quick zulke mooie zinnen, die zou je het liefst allemaal verzamelen. Gelukkig staan ze in dit boek bijeen.
Portia Kane treft haar man met een half-zo-jonge vrouw in hun bed. Er knapt iets in haar en ze wil hem het liefst neerschieten. In plaats daarvan besluit ze de herinnering aan hem te vernietigen en vertrekt ze naar haar moeder. Haar moeder die een ziekelijke drang heeft om alles te bewaren en alles te kopen voor Portia. Cola light met lemon, de koelkast ligt vol. Het huis ligt vol. Er is nog net een looppad. En de kamer van Portia is nog net als vroeger, er is niets veranderd. Alleen de verzameling knuffeleenhoorns is gegroeid. Ieder jaar één voor haar verjaardag en één voor kerst. Maar in de la ligt nog steeds het kaartje met de tekst Officieel Lid van het Mensenras. De kaart welke ze bij haar eindexamen kreeg van de leraar Engels, Mr.Vernon.
Portia gaat met haar moeder naar de diner en ontmoet daar haar oud-klasgenoot Danielle. Zij wil best vertellen wat er met Mr.Vernon is gebeurd maar dan wel graag 's avonds in de Manor waar ze samen met haar zoontje gaat eten. Daar aangekomen blijkt het schattige kind een duet te zingen met zijn oom Chuck Bass. Chuck brengt Portia na afloop naar huis. En omdat ze nét bij haar man is vertrokken kan ze alleen maar constateren dat het jammer is dat ze Chuck niet eerder is tegengekomen.
Nate Vernon woont samen met zijn hond Albert Camus in een achterafgelegen huis. Hij heeft zich teruggetrokken nadat hij in elkaar geslagen is door een leerling. Af en toe doet hij boodschappen in de plaatselijke supermarkt, enkele tientallen kilometers verderop. Wanneer hij verneemt dat de slager met de eigenaresse van de super gaat trouwen, op wie hij stiekem verliefd is, stort zijn wereld in. Hij rookt aan één stuk door Parliaments en maakt de ene na de andere fles wijn soldaat. Als dan ook nog Albert Camus door het raam springt en overlijdt is het gedaan met zijn wilskracht en hij rijdt zich te pletter tegen een boom. Vóór hij kan stikken in zijn eigen braaksel wordt hij hardhandig wakker gemaakt door Portia. Ze sleept hem terug het huis in en zorgt ervoor dat hij weer nuchter wordt. En niet alleen dát, ze wil hem redden. Hem weer de vonk van het leven teruggeven. Zoals ze hem vroeger op school inspireerde, zo moet hij weer stralen. Helaas loopt het niet af zoals Portia zou willen.
Portia neemt hem mee op sleeptouw van Vermont door New Hampshire en Massachusetts naar New York. Ze slapen in de meest chique hotels, de creditcard van haar ex is onuitputtelijk. Ze bezoeken de ene na de andere bezienswaardigheid, alles met de bedoeling dat de vonk weer terugkomt bij Mr.Vernon.
In deel 3 komt zuster Maeve tevoorschijn. Zij zat in het vliegtuig naast Portia. Die was echter zo dronken dat ze hier nauwelijks
iets van meegekregen heeft. Zuster Maeve schrijft brieven aan haar zoon, Nathan Vernon. De brieven worden nooit beantwoord. Zuster Maeve is terminaal ziek. De laatste brief is geschreven door moeder-overste.
Chuck Bass vertelt zijn verhaal in deel 4. Hij is verliefd op Portia, maar durft haar dat nooit te vertellen. Maar na het mislukte feestje voor Mr.Vernon, waarvoor ze alle leerlingen hadden opgetrommeld die het kaartje Officieel Lid van het Mensenras bewaard hadden, loopt hij terug met Portia naar de Manor. De kus die dan volgt is 'het begin van ons' volgens Portia. Er volgt een mooi verslag van het leven van Portia en Chuck, samen met zijn neefje Tommy en af en toe Danielle. De laatste heeft het moeilijk met het geluk van het tweetal en gaat op zoek naar haar eigen geluk. Dat vindt ze in de persoon van 'Johnny Rotten', Chuck vertrouwt hem vanaf het begin niet. Hij blijkt helaas gelijk te krijgen. Terwijl Chuck en Portia op een metalconcert zijn is Danielle teruggevallen op haar heroïneverslaving en sterft ze. Tommy wordt opgevangen door Chuck en Portia, zijn favoriete 'tante'.
Intussen heeft Portia haar roman geschreven "Liefde kan mislukken", gebaseerd op haar eigen leven. Wanneer haar ex voorstelt de scheiding te regelen verhuizen ze in de buurt van de school waar Chuck lesgeeft, zo hoeft hij niet meer dagelijks anderhalf uur heen en ook weer terug te rijden. Portia vindt een literair agent en een uitgeverij. Helaas flopt de roman. Portia trekt zich terug in haarzelf.
De directrice van de school waar Chuck lesgeeft is de moeder-overste die de laatste brief schreef. Mr.Vernon heeft eindelijk de brief beantwoord en moeder-overste vertelt Chuck waar Mr.Vernon te vinden is.
Een prachtig boek dat me nog lang zal bijblijven. De mooie zinnetjes zijn voorzichtig gemarkeerd met gekleurde post-its. Voor ieder belangrijk mens één kleur.
Liefde kan mislukken,
maar hoffelijkheid zal zegevieren.
Kurt Vonnegut jr.
Nu heeft Lemniscaat wel een heel bijzonder boek in de collectie opgenomen. Op een prachtige manier wordt verteld hoe Micke 7 dagen lang kookt voor de keizer. Aan het eind van het boek staan de recepten zelfs uitgebreid beschreven.
Keizer Linus I regeert met harde hand over het eiland Minelotte. Ben je het niet met hem eens? Geen probleem, dan ga je naar de Witte Rots (waarvandaan ontsnappen helaas totaal onmogelijk is) of word je gevoerd aan de haaien in de Haaibaai. Als kind kun je in het weeshuis terecht komen, dan moet je kolen uit de mijnen halen. Er is bijna geen eten op het eiland. De keizer lust namelijk bijna niets en daarom heeft hij bijvoorbeeld alle mangobomen laten kappen. Alleen in de paleistuin staan er nog een paar.
Micke heeft het plan opgevat om mango's uit de paleistuin te pakken. Maar er gaat iets flink mis en hij wordt in de kerker gegooid. De volgende dag wordt Micke voor de keizer geleid. Die wil hem een jaar dwangarbeid in de mijnen opleggen. Maar Micke heeft een ander plan! Wat als hij nou eens 7 dagen lang voor de keizer gaat koken? En dan verzint hij 7 dagen lang dat wat de keizer echt wél lekker vindt?! En dan wordt Micke stoutmoedig en bedingt ook nog de terugkomst van alle mensen van de Witte Rots als hij wint. Als hij verliest wordt hij aan de haaien in de Haaibaai gevoerd...
De ouders van Micke en Lori zijn naar de Witte Rots verbannen. Zo ook de ouders van zijn vriend Remo. Samen met Pieke die geen ouders meer heeft wonen ze in een zelfgebouwd huis op het strand. En zijn vrienden helpen hem door dik en dun om de uitdaging te winnen.
Behalve enorm aanstekelijk geschreven is het soms ook best nog spannend. En het water loopt vanzelf in je mond bij al die lekkernijen. Je leert ook enorm veel over het gebruik van kruiden. Kortom: dit boek moet iedereen lezen!
