dinsdag 10 april 2018

Patricia Snel - (De) Expat (exit)

De Expat en Expat exit in één blog. Omdat ik vermoedde dat Exit een vervolg zou zijn op. Maar het dus niet was. De Expat speelt zich af in Singapore, Expat exit op Curaçao. Toevallig heb ik beide plekken bezocht. De eerste intensief in 3 dagen tijd, de tweede in een week zwerven over het eiland.
De expat had ik al een tijdje terug gelezen, nooit een blog van gemaakt. Het is wel een grappig verhaal over het rijkeluisleventje van dromenjagers in het verre Singapore (hoezo ver, met het vliegtuig ben je er zo). We moeten vooral niet denken dat het ze allemaal in de schoot geworpen wordt. Maids lijken dan wel leuk om in huis te hebben maar ze beknotten ook je vrijheid.

Wat ook wel vrij stereotiep is... het zijn altijd de vrouwen die de mannen volgen op hun nieuwe toekomst. En zich vervolgens dood vervelen. En die mannen willen hun gezicht niet verliezen en proberen met hun leugens lekker te overleven. Wat meteen ook duidelijk naar voren komt in Expat exit.

in Expat exit gaat de vrouw, achtergebleven met een kind omdat haar man voorkeur gaf aan een inheemse, flink op zoek naar avontuur. Als er dan op een boottochtje door haar gestoei een flink ongeluk gebeurd komt het berouw maar ook de jaloezie flink tevoorschijn in het verhaal.

Beide boeken zijn leesvoer, maar eigenlijk ook niet veel meer dan dat...

Confrontatie! - Esther van der Ham

Zo hé, dát was nog eens een Confrontatie! Mét hoofdletter!! 😍 (kom maar op met deel 4...) Nu vond ik de eerste twee delen al helemaal top, Controle! en Contact! besloegen samen toch een iets kortere tijdspanne als deze derde thriller. Dat was even wennen. De kinderen waren tussen boek 2 en 3 ineens volwassen, sterker nog, hadden of kregen zelf al een kind. Maar je zit snel in het verhaal en het laat meteen ook niet meer los.

Hoewel duidelijk een vervolg op de eerste twee boeken is dit boek ook uitstekend als losstaand verhaal te lezen. Al zou ik wel aanraden om de volgorde vast te houden als je van plan bent ze alledrie te gaan lezen. Dit verhaal zit zó goed in elkaar dat je er letterlijk in meegezogen wordt. Je wilt doorlezen. Net zo verslavend als alle middeltjes die Annabel gebruikt, alleen is het effect onschuldiger. Het zou zo in je eigen familie of vriendenkring kunnen gebeuren. Hoe vaak hoor je niet dat iemand de diepte ingetrokken wordt door foute vriendjes. Wat een effect heeft het verleden op het heden én de toekomst. Hoe knap deze ontwikkeling beschreven is, je leeft echt helemaal mee.

Ik deel eigenlijk nooit sterren uit, Confrontatie! gaat in mijn te-bewaren-kast naast de vorige twee! Dat zegt genoeg.

woensdag 4 april 2018

Zeven soorten honger - Renate Dorrestein

De grappige schrijfstijl van Renate Dorrestein, rake dialogen, maar ook dingen durven te benoemen. Zoals in dit boek obesitas en anorexia. Gewoon lekker tegelijk in dezelfde kliniek. O nee het mag geen kliniek genoemd worden, het is "gewoon" een te dure villa waar de geslaagde dikke mannen zich in het zweet werken, nauwelijks voedsel krijgen maar door die combinatie wel afvallen.
De te dure villa met de tuinman, personal coaches en huishouding die gewoon onbetaalbaar is als het aantal aanmeldingen achterblijft. Je jaarsalaris storten om de motivatie op peil te houden, dat bedrag kan ook gebruikt worden voor andere dingen. Zolang men maar niet te snel afvalt en op het streefgewicht komt - dan moet de borg worden terugbetaald. Een echtpaar dat samen het concept bedacht en samen ten onder gaan, al is het bij beide met andere redenen. Derek en Nadine, al zijn dat niet hun echte namen maar dat klinkt chiquer.

Prachtige vondst om het meisje op te nemen en zo alles in een stroomversnelling te plaatsen. Geen saaie dikke mannen die alleen maar kunnen zeuren, maar nu ook een tiener die graag begrepen wil worden. Deze zeven soorten honger wekken bij mij nog een achtste honger op. Leeshonger!