vrijdag 13 november 2020

De man met zwarte laarzen - O.G. Wilkens

Het is 1943 op een boerderij net buiten Berlijn. Nina is 6 jaar en snapt niet wat Joods zijn is. Ze is toch gewoon Duitse? Als op een avond wordt aangeklopt verandert haar hele wereldje.

1967 om en nabij Parijs. Nina heeft als enige van het gezin Auschwitz overleefd. De mentale en fysieke gevolgen draagt ze met haar mee. Na 5 miskramen verlaat haar man haar voor iemand die hem wel een kind kan geven. Nina is radeloos. Om in haar onderhoud te voorzien gaat ze in een rusthuis werken. 

Verleden en "heden" lopen samen op. De verschrikkingen van het leven bij een concentratiekamp worden indringend beschreven. Hier is duidelijk aandacht aan besteed. Welke gevolgen deze trauma's later hebben is zo mogelijk nog beter uitgewerkt. Het einde is verrassend maar o zo mooi.

Dank je wel Selfpub dat ik dit boek mocht lezen. 




dinsdag 3 november 2020

Carrousel - Esther van der Ham

Deel 5 uit de C-serie! Enige voorkennis van de personages gewoon een extraatje. De boeken zijn echt wel los te lezen.


Sven en Mel zijn gescheiden. Daar waar Sven nog vrolijk zijn leventje leidt zwoegt Mel om de eindjes aan elkaar te knopen als fotograaf. Ze heeft leuke opdrachten, haar foto's worden wereldwijd gepubliceerd maar het krijgen van opdrachten is geen vanzelfsprekende zaak.

Samen hebben ze nog de pubertweeling Boy en Lidy die voornamelijk bij Mel wonen en, als het aan haar ligt, nooit meer bij Sven over de vloer zullen komen. 

Dan krijgt ook Sven ineens met een flinke tegenslag te maken en de toch al gespannen relatie wordt er niet vrolijker op. Wanneer Lidy dan uit de benauwende band springt begint het verhaal dusdanig spannend te worden dat je gewoon door moet lezen om te weten hoe het afloopt.

Een absolute aanrader, net als Controle!, Contact!, Confrontatie! en Censuur. Hoeveel woorden zijn er nog met een C te maken? De eerste 3 thrillers hadden nog een uitroepteken achter de titel, de laatste twee thrillers zijn "in rustiger water" maar dat is volkomen schijn. 


dinsdag 29 september 2020

Veenbrand door Karin Fossum

Wanneer in een caravan de levenloze lichamen gevonden worden van een jonge vrouw en haar zoontje begint een spannende literaire thriller. 

Met veel gevoel voor detail en karakters zet Karin Fossum een uniek concept weg. Het kan bijna niet anders of je hebt sympathie voor iedereen die een rol speelt in het tragische verhaal. De plot is wel zo onverwachts dat je het bijna jammer vindt dat het boek nu echt bijna ten einde is.

Het verhaal van Bonnie en haar zoontje Simon die afstevenen op een mooie toekomst. Bonnie werkt als hulp in de thuiszorg en is zeer geliefd bij de klanten. Ze klaagt nooit, doet haar werk en heeft aandacht voor de mensen. 

Maar ook het verhaal van Mass en haar zoon Eddie. Ze leven beide van een uitkering. Eddie is niet dom maar hij past slecht in de maatschappij. Mass ontdekt op een dag dat ze kanker heeft en niet lang meer voor Eddie kan zorgen.

Zowel Mass als Bonnie leven alleen met hun zoon. Wat zijn de verdere overeenkomsten? En waarom moeten Bonnie en haar zoon op zo'n gruwelijke manier sterven?


Net als in een veenbrand is er veel ondergronds gerommel. Sluimerende branden die ineens kunnen omslaan in een grote woedende brand.

Prachtige thriller! Wat is goed? Wat is fout? Is er wel een goed of fout? Gelezen als dwarsligger 😊


woensdag 29 juli 2020

De kukelkipjes en de zandbak - Esther van der Ham


Wil je een echt vrolijk (voor)leesboek? Of wil je misschien een boek met allemaal weetjes over kippen? Esther van der Ham heeft beide in één boek gecombineerd. Wat een feest om te lezen!

Mijn lieve neefje en nichtje pakten het boek uit en waren meteen enthousiast. Kukelkipjes! Nichtje proestte het uit. Neefje kan met zijn 6 jaar al enorm goed lezen én begrijpen. En als hij het niet begrijpt vraagt hij gewoon wat het betekent :-) Dit boek was dan ook een schot in de roos. Hij kan het zelfstandig lezen (en neemt meteen alle weetjes die erin staan in z'n koppie op!) en zij geniet nog van het voorlezen.

En ik? Met heel veel plezier heb ik het verhaal van Nya en Alice gelezen. Ik volg al hun avonturen op Facebook, dit is een extraatje. En al die weetjes... grandioos! Ik ga ze lekker niet verklappen. Ik geniet enorm van dit boek. Een aanrader voor iedereen die van kippen houdt of er gewoon meer van wil weten.

zaterdag 25 juli 2020

Noodlot - Marlen Visser

Net als ik denk dat ik a. geen recensies meer maak van thrillers en b. geen thrillers meer ga kopen word ik geattendeerd op Noodlot. Wat trok mij aan om dit boek aan te schaffen? Vierschoten, een niet-bestaand dorpje ergens in het Groene Hart van Nederland, verscheurd door de postcodeloterij. Dat Marlen een uitstekende marketeer is op LinkedIn speelt ook mee. Ze plaatste een krantenartikel... en ik kocht het boek. Zo makkelijk kan het soms dus gaan. Maar dan moet het wél aanspreken.

Wanneer Evy verneemt dat de postcodeloterij gevallen is in een dorpje dat slechts één postcode kent en haar oom toevallig ook nog daar woont staat voor haar vast dat ze een artikel wil schrijven over dit fenomeen. Hoe is het om als winnaar in zo'n dorp te wonen... en hoe is het om als verliezer te midden van winnaars te wonen? Want natuurlijk zijn er ook mensen die niet meespelen in die loterij.

Haar oom is haar enige nog levende familielid en de herinneringen aan hem dateren van enkele jaren terug toen ze nog een puberende tiener was die echt niet zat te wachten op uitstapjes naar haar oom.
Het valt haar dan ook alleszins mee dat hij haar meteen uitnodigt in zijn huis te verblijven. Hij leeft weliswaar in dit dorp maar is een echte outsider, hij bemoeit zich niet met de rest en de rest bemoeit zich ook niet met hem. Hij wil dan ook best helpen met haar research als hij verder maar met rust gelaten wordt en zeker niet in haar artikel voor zal komen.

Nog voordat Evy aankomt in het dorp ontmoet ze al de eerste inwoner, ook al blijkt hij dood in de greppel te liggen. Het begin van een goed geschreven research, een boek dat leest als een trein. Vierschoten is minder onschuldig dan je denkt, de inwoners hebben allemaal wel wat "aparte trekjes". De mensheid eigen.

Het toeval wil dat het niet-bestaande Vierschoten binnenkort misschien wel eens wél gaat bestaan. De gemeente Zuidplas gaat uitbreiden... Het zou toch een eer zijn als voor deze naam gekozen werd!

Raad ik deze thriller aan? Jazeker, als je een vlot lezend boek wilt om een druilerig weekend door te komen moet je gewoon zorgen dat je Noodlot in huis hebt (daarmee haal je niet het noodlot binnen...).


donderdag 23 juli 2020

De Japanse minnaar - Isabel Allende



Een roman van sublieme kwaliteit. Een roman die je raakt, je wilt doorlezen en toch ook weer niet om zo nog langer te kunnen genieten.

Het verhaal van Alma, maar tegelijkertijd ook van Ishimei, Irina, Seth... en zijdelings passeren nog familieleden en mensen die het karakter van Alma bepaald hebben. De karakters worden niet uitgebreid beschreven, voldoende om ze in mijn hoofd te vormen, een eigen gezicht te geven. 

Alma wordt als kind naar Amerika gestuurd om aan de oorlog te ontsnappen. Ze groeit op bij haar oom en tante. Neef Nathaniel is haar boezemvriend. De herinneringen aan haar eigen ouders en broer vervagen maar ze blijven wel op de achtergrond aanwezig.
De bescheiden Japanse tuinman Takao Fukuda, in wiens zoon Ishimei Alma haar maatje en geestverwant vindt, bouwt samen met haar oom een plantenkwekerij op. De bedoeling is dat de tuinman deze kwekerij zelfstandig gaat voortzetten. De plotselinge internering van alle Japanners in Amerika voorkomt dit. 

Alma en Ishimei blijven elkaar tijdens de internering schrijven. Als blijkt dat de post gecensureerd wordt tekent Ishimei voortaan zijn brieven. Deze tekeningen zijn zo gedetailleerd dat een goed verstaander duidelijk de leefomstandigheden van de Japanners ziet. Later zullen de brieven stoppen, de bewakers hebben het te druk met de censuur om nog iets door te laten. Alma schrijft haar brieven in een dagboek.
Het verbaasde mij hoe weinig ik afwist van de vernederingen die de Japanners in Amerika moesten doorstaan. Ik wist van de Jappenkampen op Nederlands-Indië maar tegelijkertijd werden Japanners op afgelegen plekken in Amerika vastgehouden in kampen, omringd door prikkeldraad en bewaakt door gewapende militairen. Tweederde van de geïnterneerden waren Amerikaans staatsburger, geboren in Amerika. Het volstond dat je ouders of grootouders Japans waren om opgesloten te worden. 

Op 14 augustus 1945 capituleerde Japan en werden de concentratiekampen een voor een gesloten. De familie Fukuda kreeg $25 en een treinkaartje naar Arizona. Ze mochten niet terug naar San Francisco. Het huis waarop Takao jarenlang op had aanbetaald was toch al weer door de eigenaar in gebruik genomen, al hun bezittingen waren verdwenen.

Ishimei verdwijnt dan wel -noodgedwongen- fysiek uit het leven van Alma, zij vergeet hem niet. Ze is ervan overtuigd dat ze later hem hem zal trouwen. 10 jaar nadat ze hem voor het laatst heeft gezien probeert Nathaniel haar uit die droom te halen: zij kan niet met Ishi trouwen omdat hij tot een ander ras behoort, een andere sociale klasse. Hij heeft een andere cultuur, godsdienst en inkomensniveau. Dan besluit Alma maar vrijgezel te blijven.

Alma studeert in Boston, een harde leerschool. Niet alleen ontdekt ze dat ze tot dan toe altijd in de watten is gelegd, zelf koken en een (studenten)huishouden runnen is haar vreemd. Toch houdt ze stug vol, zeker nadat ze een lezing bijwoonde van Vera Neumann, een welbekende designer. Alma weet dat ze in haar voetsporen zal treden maar ook dat haar eigen designs exclusiever zullen zijn, ze zal alleen ontwerpen om zichzelf te behagen.

Als Ishimei 22 is neemt hij contact op met Isaac Belasco om de laatste wens van zijn vader in vervulling te kunnen laten gaan. Vóór de internering had deze tijdens een ceremonie het familiezwaard in de tuin van Isaac begraven. Het is de bedoeling dat Ishi dit zwaard opgraaft en terugbrengt naar de familie. Alma opent de deur en valt meteen weer voor Ishimei. Isaac constateert dat het tijd wordt de vennootschap, die hij samen met Takao voor een plantenkwekerij had opgericht, nu verder uitgebouwd kan worden. Zo keren de resterende familieleden Fukuda terug naar Californië. 
Vanaf dat moment treffen Alma en Ishi elkaar bijna dagelijks na het werk in een motel.

Wanneer blijkt dat Alma zwanger is vertelt ze niets aan Ishimei, ze weet dat ze niet met hem kan trouwen. Hun werelden liggen te ver uit elkaar, alleen emotioneel zijn ze één. Met hulp van Nathaniel gaat ze op weg om een abortus te ondergaan in Mexico. Net voordat de ingreep zal plaatsvinden besluiten ze dat ze samen zullen trouwen.

Toch is dit niet het einde van de liefde tussen Alma en Ishi, al is hij wel jarenlang onderdrukt en zien ze elkaar geruime tijd niet meer. Ishimei trouwt met een Amerikaans-Japanse en Alma blijft Nathaniel trouw. Jaren later ontmoeten ze elkaar weer en gaan verder waar ze ooit stopten. Dat beide getrouwd zijn doet daar niets aan af. Liefde overwint. 

Het boek heeft verschillende terugblikken, eigenlijk is het Alma die haar verhaal aan Irina vertelt. En Seth is als kleinzoon zeer geïnteresseerd in de geschiedenis van zijn oma. Hij zou haar biografie schrijven. Wat meehelpt is dat Seth smoorverliefd is op Irina. Alma brengt haar laatste levensjaren door op Lark House, ze heeft genoeg van haar familie. Alleen Seth komt regelmatig langs. Irina werkt op Lark House, Alma haalt haar over deels voor haar te komen werken.

En hoewel de personages miniem worden beschreven weten we op het einde van het boek wel hun hele levensverhaal. Wat we niet weten kunnen we wel gokken. 

Deze dwarsligger is een parel in de kast.






maandag 6 juli 2020

Grand Hotel de Bajes - een review door Andries Bik


Familia para siempre


Wat is het toch een verademing om zo'n positief boek te lezen. Andries Bik noemt het boek zelf een "review". Je zult toch 148 dagen op cel gezet worden zonder dat je eigenlijk weet wat de echte aanklacht is. Of er wel een aanklacht is. Of er wel enige grond is om je vast te houden.

Je staat nietsvermoedend je tanden te poetsen als plots je voordeur open geramd wordt. Je huis wemelt binnen de kortste keren van de politie. Je mag je nog nét aankleden en dan begint een roller-coaster waarvan ik zelf hoop dat dit toch eigenlijk een beschreven nachtmerrie is en geen waarheid. De waarheid is te bizar. 

Je hele leven heb je gewerkt, netjes belasting afgedragen, nooit naast de pot gepiest. En dan ineens blijkt justitie het op jou gemunt te hebben, op je familie en je vrienden. Op vakantie blijken die rare gasten achteraf undercoveragenten. Dus die klik in je telefoongesprekken waren het bewijs van afluisteren? Maar waarom dan? Andries neemt je mee in de wondere wereld die justitie in Nederland gecreëerd heeft. Dankzij de rechtenstudie, die hij tijdens zijn verblijf grotendeels op kosten van de Staat volgt, weet hij heel erg goed wat de rechten en plichten zijn.

Hij verbaast zich (en ik met hem) over het luxe leven in Nederland's gevangenissen. De PI Zwolle staat toch wel bekend om de "zware" gevallen. En juist die mensen hebben een -ruime- eigen cel met douche, toilet en studeermogelijkheden. Nu gun ik iedereen privacy, dubbelcellen (die ook blijken te bestaan) zouden niet moeten voorkomen. Wat ik niet begrijp (en Andries ook niet) zijn alle mogelijkheden die geboden worden, als je erom vraagt. Wil je niets doen? Ook goed. De belastingbetaler weet niet half waarvoor zijn geld gebruikt wordt. Er is dus geen plicht om te werken, je kunt ook gewoon hele dagen op je bed blijven liggen.

Maar niet alleen Andries zit al die tijd -onnodig- vast, zijn ouders zijn op vakantie opgepakt en naar Nederland overgebracht. Zijn moeder zit ook in Zwolle vast, zijn vader in een andere gevangenis. En dan is er ook nog vriend Sjoerd die vastgezet is. De aanklacht blijft onduidelijk. De officier van justitie haalt haar informatie bij undercoveragenten die duidelijk niet de waarheid hebben opgeschreven (aldus Andries). Zelfs in de gevangenis treft hij enkele keren een undercoveragent als "medegevangene".

Gelukkig heeft Andries een sportief leven achter de rug. De eerste weken (in totale afzondering... hij zou gevaarlijk zijn) gebruikt hij om een schouderblessure te laten herstellen, maar ook om fit te blijven. Hij verbaast zich over de lichamelijke gesteldheid van zijn mede-gevangenen. Eén van zijn studies tijdens zijn opsluiting is de AALO Sportopleiding. Mede in het kader hiervan schrijft hij een FBI Zwolle boek: Fit Bewegen In Zwolle. De schermafdrukken doen mij smaken naar het hele boek... In ieder geval werkt Andries iedere dag aan zijn lichamelijke conditie.

Wil je meer weten hoe het er echt aan toegaat in de Nederlandse gevangenis? Lees dan dit boek. Humor en verwondering wisselen elkaar af. Beslist een aanrader!


maandag 30 maart 2020

Ravenzwart bloed door Kim Verheugen

Zelden las ik een boek dat zó goed de verknipte wereld van een kapot gezin weergeeft. Mishandeling en incest, je moet redelijk sterk in je schoenen staan om dit boek te kunnen lezen.

Via het Selfpub-café kreeg ik dit boek toegestuurd. Kim Verheugen heeft dit boek in eigen beheer bij Brave New Books uitgegeven. Gedurfd! Het boek wordt als een literaire thriller op de wereld gezet, maar had wat mij betreft net zo goed bij de Waar gebeurde verhalen kunnen staan. Het is nauwelijks voor te stellen dat het verhaal uit het boek echt gebeurd is. Nu is het dan ook fictie, maar wat er achter sommige voordeuren verscholen gaat zal het bevattingsvermogen van velen ook te boven gaan. Het feit dat de rest van de wereld niet ingrijpt in dit soort situaties is compleet onvoorstelbaar. De wereld wordt vást mooier als er wél gereageerd wordt.

Het meedogenloze verhaal wordt verteld door het kind in het verleden. Tess leeft in het heden, schijnbaar niet gehinderd door dat verleden. Dat is duidelijk schijn, ze heeft een muur opgetrokken die maar moeilijk te slechten is. Beide verhaallijnen wisselen elkaar consequent af, tot bijna op het einde. Het plot is verrassend, ik werd op het verkeerde been gezet. Wanneer Tess ontdekt dat ze een fout vriendje heeft aangetrokken zal ze koste wat kost daar zelf uitkomen, zonder hulp van anderen. Wanneer Tess dan verliefd wordt op haar collega krijgt ze een beschermingsdrift over zich. Tess heeft één heel groot geluk: haar hond die haar, hoe dan ook, altijd zal beschermen. Haar hond is haar redmiddel.

Dit boek is niet geschikt voor tere zieltjes. Toch raad ik dit boek van harte aan. Al was het maar om in te laten zien dat het leven niet in ieder gezin harmonieus verloopt.

zaterdag 14 maart 2020

De tafel van Tarzan - Xander Jongejan

Indrukwekkend! Via Selfpub café kwam ik in aanraking met dit boek. De titel intrigeerde mij, ik had niets van tevoren gelezen, geen inhoud, geen recensies. Blanco begon ik dus.

Vader en Zoon vertellen beurtelings een deel van hun verhaal. Het boek begint eigenlijk met het einde. Maar dat heb je pas later door.

De vader vertelt de herinneringen aan zijn zoon, zijn herinneringen aan het mooie leven met zijn vrouw maar ook hoe deze tijd ineens stopt en overgaat in een compleet andere wereld. Zijn ontsnapping aan die wereld door een affaire te (laten) beginnen en eindigen. Zijn onmacht hiermee om te gaan.

De zoon begint bij zijn vroegste jeugdherinneringen. Hij wilde begrepen en gerespecteerd worden door zijn vader. Zijn moeder speelt in zijn leven een meer ondergeschikte rol. Zeker omdat in zijn beleving zijn moeder eigenlijk al lang apathisch aanwezig is. De laatste jaren woont hij bij zijn oma, samen met Tarzan, zijn kat, maar eigenlijk de kat van de buren.

Het trieste einde is een mooie afsluiting van het boek. Geen boek dat je met plezier leest, wel beslist een boek dat je raakt.

zaterdag 18 januari 2020

Holy Trientje - Anne-Gine Goemans


Vroeger stond ook ik op de barricades, protesteerde ik bij de KEMA, zat op straat voor Dodewaard, op de fiets naar Kalkar - die ging tenminste nooit open. De rest van de lijst bespaar ik je. Het is dan ook niet heel vreemd dat Holy Trientje hoog op mijn verlanglijstje stond.
Het boek begint in mei 1976, ongeveer het jaar waarop ook ik actief werd in de anti-kernenergiebeweging. Verzamelen van informatie zat er al vroeg in, ik maakte complete lijsten met films en boeken die de medemens zou kunnen/moeten wakker schudden. Zou dit boek toen al geschreven zijn dan had het beslist niet ontbroken op de lijst.

Regina, 6 jaar oud, is met haar oma en tante Trientje naar een protestdemonstratie tegen het legaliseren van abortus. Tante Trientje, non, ging niet zozeer uit protest mee, zij denkt behoorlijk liberaal. Hansje, het nichtje van tante Trientje, legt het drietal vast op foto: oma schudt belerend haar vinger naar tante en Regina, hoe durven ze juist dáár te gaan picknicken - in het "kamp van de vijand". De foto gaat viraal, alle nieuwsstations pikken hem op.

Zo'n 40 jaar later trekt Regina op verzoek van tante Trientje naar Washington DC om daar Sister Kathleen te ontmoeten. Deze non zat in de gevangenis van Brooklyn omdat ze de grootste nucleaire opslagplaats voor kernwapens in Amerika was binnengedrongen. Tante Trientje wilde dolgraag weten hoe en wat, het reizen liet ze liever aan Regina over, zij wil ook een dergelijk statement maken. Enkele jaren daarvoor was tante Trientje een Japanse dame tegengekomen op de kerstmarkt. De opbrengst van die markt ging geheel naar de slachtoffers van Fukushima. Het wordt Regina al snel duidelijk dat zo'n actie heel wat voorbereidingen vergt, en in ieder geval niet alleen door tante Trientje uitgevoerd kan worden.

Yoshida Kawamoto noteert dagelijks de straling die hij oploopt als gevolg van de kernramp in Fukushima. Niet alleen zijn alle dierbaren verdwenen, ook zijn angst voor radioactiviteit. Zijn vrouw en dochter proberen een nieuw leven op te bouwen, hij vertrekt/vlucht zelf uiteindelijk naar zijn oom en tante in Nederland.

Hansje woont samen met haar kleinzoon Arend. Hij wil graag in haar voetsporen treden en fotograaf worden. Niet zomaar een fotograaf van kiekjes, hij dacht meer aan het vastleggen van dingen die ertoe doen. Hansje had leren fotograferen tijdens haar eerste -en enige- baantje bij fotozaak Flits. Mislukte foto's van klanten inspireren haar om bewust mislukte momenten vast te leggen. Het toeval brengt haar bij diverse protestdemonstraties.

Bonnie is geboren op de Marshall-eilanden. Het zijn de eilanden waar de Amerikanen ongegeneerd hun kernproeven houden. Dat de bevolking kampt met doodgeboren en mismaakte kinderen, deert hen blijkbaar niet. Wanneer het té erg wordt - en onder het mom dat de zeespiegel stijgt - verschepen ze de bevolking gewoon naar een ander eiland, er zijn er genoeg. Oma Wonder maakt haar eigen recepten uit puur natuur. Ze had alleen geen medicijn gevonden tegen kinderen met een staart, 11 tenen of kolossale hoofden.
Toen oma 18 jaar was sneeuwde het op het tropische eiland. Nog voor de zon onderging moest iedereen overgeven, 10 dagen later vielen haren en nagels uit en liet hun verbrande huis los.
Bonnie weet te ontsnappen aan het eiland, en gaat politicologie aan de universiteit van Honolulu studeren. Even later ontmoet ze Maarten de Groot en trouwt met hem. Hij neemt haar mee naar Nederland.

Wat volgt is een prachtig verslag van het verweven leven van tante Trientje, Regina, Hansje, Yoshida, Bonnie en Arend. Verschillen tussen Nederland en Japan, een kijkje in het leven op de Marshall-eilanden, maar ook hoe Regina omgaat met haar demente vader en diens pogingen zich staande te houden. Hoe Bonnie zelfstandig wordt en Yoshida toegeeft dat ook hij leukemie heeft. Tante Trientje bepaalt waar de protestactie zal plaatsvinden. Het hele proces wordt op een mooie manier verteld. Ik kan iedereen aanraden dit boek te lezen.

vrijdag 10 januari 2020

De bijenhouder van Aleppo - Christy Lefteri

Bijenhouder Nuri en zijn vrouw Afra zijn gelukkig met de bijen, hun zoon Sami en haar kunst in Syrië. Nuri heeft samen met zijn neef Mustafa een imkerij aan de rand van de woestijn. Van alle honing worden ook bijproducten gemaakt en verkocht. De neven boeren goed. Afra maakt bijzondere schilderijen die op de Soek verkocht worden. Sami is een wijs 7-jarig jongetje als de oorlog wel erg dichtbij komt. Vandalen steken op een nacht alle korven in brand. Mustafa en Nuri weten nu dat ze moeten vertrekken.

Het afschuwelijke relaas van de oorlog, Mustafa gaat in een mortuarium werken om de doden de laatste eer te bewijzen. Op een dag treft hij zijn zoon Firas op tafel aan. Hij is gedood door de extremisten. Mustafa weet nu dat hij moet vluchten. Zijn vrouw Dahab en dochter Aya heeft hij al vooruit gestuurd naar Groot-Britannië. Hij vraagt Nuri mee te gaan om Afra en hun zoon Sami te beschermen. Afra wil nog niet weggaan. Een week na de dood van Firas sterft Sami in de armen van Afra, getroffen door een bom. Afra is vanaf dat moment blind. Wanneer Nuri letterlijk oog in oog komt met een machinegeweer krijgt hij nog één kans om in leven te blijven. Die nacht worden ze wakker en vluchten hun schuilkelder in. Hun huis wordt overhoop gehaald. Ook voor Afra is het nu duidelijk dat blijven in haar land niet langer mogelijk is.

Wat volgt is het onmogelijke verhaal van "de vluchteling". Opgejaagd, bespuwd, verafschuwd, vies, moe, getraumatiseerd, waanbeelden... niets blijft hun bespaard. Als door een wonder redden Nuri en Afra de overtocht. In Griekenland wacht hun meer vernederingen. Mensensmokkelaars verdienen flink, niet alleen aan het geld dat de vluchteling hun betaalt om gered te worden. Ook door smerige karweitjes in de nacht te laten opknappen. Nuri wil met Afra naar Groot-Britannië, naar Mustafa die daar een nieuw bestaan heeft opgebouwd met nieuwe bijen. Het is zo ongeveer de duurste reis die je kunt bedenken, niet alleen in geld.

Christy Lefteri besloot dit boek te schrijven nadat ze als vrijwilliger had gewerkt in de opvangcentra van Athene. Nadat ze talloze verhalen had gehoord van vluchtelingen uit vooral Syrië en Afghanistan. Hoewel fictie, is het zo geloofwaardig geschreven dat het het verhaal van iedere vluchteling kan zijn. Respect is wat me het hele boek door bijblijft. Respect voor de medemens, afschuw voor iedere oorlog. Het boek heeft enkele prachtige overgangen waardoor het verhaal nog meer beklijft.

Ik staar naar de nacht omdat ik bang ben voor
de duisternis
viel en wij bevonden ons in Bab-al-Faray, in de oude stad.

In iemand die je kent, huist altijd een persoon die je niet kent.