Het is 1943 op een boerderij net buiten Berlijn. Nina is 6 jaar en snapt niet wat Joods zijn is. Ze is toch gewoon Duitse? Als op een avond wordt aangeklopt verandert haar hele wereldje.
1967 om en nabij Parijs. Nina heeft als enige van het gezin Auschwitz overleefd. De mentale en fysieke gevolgen draagt ze met haar mee. Na 5 miskramen verlaat haar man haar voor iemand die hem wel een kind kan geven. Nina is radeloos. Om in haar onderhoud te voorzien gaat ze in een rusthuis werken.
Verleden en "heden" lopen samen op. De verschrikkingen van het leven bij een concentratiekamp worden indringend beschreven. Hier is duidelijk aandacht aan besteed. Welke gevolgen deze trauma's later hebben is zo mogelijk nog beter uitgewerkt. Het einde is verrassend maar o zo mooi.
Dank je wel Selfpub dat ik dit boek mocht lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten