Deze dwarsligger kun je met recht een dwars boek noemen. Japin heeft heel wat onderzoek gedaan om deze historische roman te kunnen schrijven.
In december 1875 maakt Modest Tsjaikovski kennis met Kolja, een 8-jarig doofstom jongetje dat ogenschijnlijk geen aandacht besteedt aan wat om hem heen gebeurt, hij verkeert compleet in zijn eigen leefwereld.
Het is de bedoeling dat Modest hem zal 'opvoeden', met een revolutionaire aanpak zou hij moeten doordringen tot het kind. Zijn moeder, Alina Ivanovna, gelooft niet dat Kolja een normaal leven kan leiden. Toch gaat Modest de strijd aan en zal Kolja uiteindelijk kunnen praten, lezen en schrijven.
We volgen Kolja Konradi, Modest Tsjaikovski en de gouvernante Sofja Jersjova vooral door de aantekeningen die Modest tijdens de reis opgetekend heeft. Modest raakt verknocht aan het kind, Pjotr Iljitsj bezoekt het gezin, dat geen gezin is, vaak. Je krijgt zo een mooi inkijkje in het leven van de (rijkere) Russen, eind 19e eeuw in Europa. Om Kolja alle kansen te geven reizen en verblijven ze veel in Frankrijk.
De roman is doorspekt met subtiele verwijzingen naar de geaardheid van de gebroeders Tsjaikovski. Pjotr Iljitsj, door de meesten Petja genoemd, trouwt op een gegeven moment maar dat belet hem niet om zijn vrienden nog volop te ontmoeten. Het zal uiteindelijk ook tot zijn dood leiden. Hoewel naar buiten toe cholera als doodsoorzaak wordt opgegeven weet Kolja dat dit niet kan kloppen. Hij gaat op onderzoek uit, zoveel is hij de broers wel verplicht vindt hij.
Als je meerdere romans van Arthur Japin hebt gelezen weet je dat hij graag 'oude' woorden gebruikt. Toch past dit uitstekend in de tijd waarin het boek geschreven is, het hoort erbij.
