Familia para siempre
Wat is het toch een verademing om zo'n positief boek te lezen. Andries Bik noemt het boek zelf een "review". Je zult toch 148 dagen op cel gezet worden zonder dat je eigenlijk weet wat de echte aanklacht is. Of er wel een aanklacht is. Of er wel enige grond is om je vast te houden.
Je staat nietsvermoedend je tanden te poetsen als plots je voordeur open geramd wordt. Je huis wemelt binnen de kortste keren van de politie. Je mag je nog nét aankleden en dan begint een roller-coaster waarvan ik zelf hoop dat dit toch eigenlijk een beschreven nachtmerrie is en geen waarheid. De waarheid is te bizar.
Je hele leven heb je gewerkt, netjes belasting afgedragen, nooit naast de pot gepiest. En dan ineens blijkt justitie het op jou gemunt te hebben, op je familie en je vrienden. Op vakantie blijken die rare gasten achteraf undercoveragenten. Dus die klik in je telefoongesprekken waren het bewijs van afluisteren? Maar waarom dan? Andries neemt je mee in de wondere wereld die justitie in Nederland gecreëerd heeft. Dankzij de rechtenstudie, die hij tijdens zijn verblijf grotendeels op kosten van de Staat volgt, weet hij heel erg goed wat de rechten en plichten zijn.
Hij verbaast zich (en ik met hem) over het luxe leven in Nederland's gevangenissen. De PI Zwolle staat toch wel bekend om de "zware" gevallen. En juist die mensen hebben een -ruime- eigen cel met douche, toilet en studeermogelijkheden. Nu gun ik iedereen privacy, dubbelcellen (die ook blijken te bestaan) zouden niet moeten voorkomen. Wat ik niet begrijp (en Andries ook niet) zijn alle mogelijkheden die geboden worden, als je erom vraagt. Wil je niets doen? Ook goed. De belastingbetaler weet niet half waarvoor zijn geld gebruikt wordt. Er is dus geen plicht om te werken, je kunt ook gewoon hele dagen op je bed blijven liggen.
Maar niet alleen Andries zit al die tijd -onnodig- vast, zijn ouders zijn op vakantie opgepakt en naar Nederland overgebracht. Zijn moeder zit ook in Zwolle vast, zijn vader in een andere gevangenis. En dan is er ook nog vriend Sjoerd die vastgezet is. De aanklacht blijft onduidelijk. De officier van justitie haalt haar informatie bij undercoveragenten die duidelijk niet de waarheid hebben opgeschreven (aldus Andries). Zelfs in de gevangenis treft hij enkele keren een undercoveragent als "medegevangene".
Gelukkig heeft Andries een sportief leven achter de rug. De eerste weken (in totale afzondering... hij zou gevaarlijk zijn) gebruikt hij om een schouderblessure te laten herstellen, maar ook om fit te blijven. Hij verbaast zich over de lichamelijke gesteldheid van zijn mede-gevangenen. Eén van zijn studies tijdens zijn opsluiting is de AALO Sportopleiding. Mede in het kader hiervan schrijft hij een FBI Zwolle boek: Fit Bewegen In Zwolle. De schermafdrukken doen mij smaken naar het hele boek... In ieder geval werkt Andries iedere dag aan zijn lichamelijke conditie.
Wil je meer weten hoe het er echt aan toegaat in de Nederlandse gevangenis? Lees dan dit boek. Humor en verwondering wisselen elkaar af. Beslist een aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten