Joe & ik door Mireille Geus

Dankzij uitgeverij Lemniscaat las ik het ontroerende boek Joe & ik. Woelie, 16 jaar oud, woont alleen met zijn vader Joe. School is lastig, er worden vragen gesteld waar hij niet aan kan voldoen (hoe kun je nu een verslag schrijven over een toneelstuk als je op bezoek moet bij je moeder in de inrichting?) en dus besluit Woelie voortaan thuis te blijven, de telefoon niet meer te beantwoorden, brieven van leerplichtambtenaren te onderscheppen en Rail Away (en de buurvrouw) te bekijken. Joe runt een winkel in telefoonbenodigdheden, maar dat is eigenlijk maar bijzaak. Zijn voornaamste bron van inkomsten zijn de illegale pokeravonden.

Sjaak, oude vriend van Joe, vertelt Woelie op een dag dat het echt niet goed gaat met Joe. Hij heeft regelmatig fikse buikkrampen en zou eigenlijk een dokter moeten bezoeken. Op een nacht vraagt Joe dan ook, schreeuwend van de pijn, of Woelie hem naar het ziekenhuis wil brengen. Hoe kom je daar het snelst? Met de auto van de buurvrouw, ze heet Daisy. Als blijkt dat Joe nog maar enkele weken te leven heeft besluit hij naar huis te gaan en met Woelie de reizen van Rail Away te gaan maken.

Een prachtig verhaal brengt Joe en Woelie op de meest uiteenlopende plekken. Hotels zijn niet zo strikt als ze er in eerste instantie uitzien, Rail Away blijkt niet zo'n waarheidsgetrouw beeld van de werkelijkheid te geven. Woelie wordt langzamerhand Woe, 17 jaar oud en gedoemd alleen verder te gaan in het leven.

Ik kan iedereen aanraden dit boek te gaan lezen. Het is heel integer, mooi, indringend geschreven. Het begin van het boek is even zoeken, het is zeker niet het begin van het boek! Maar om deze zin te snappen moet je gewoon het boek lezen. Laat Young Adult je niet tegenhouden, die jongeren weten uitstekend wat mooie boeken zijn.