De president is een speelbal van de dominee. Een dominee die vindt dat vrouwen achter het aanrecht horen en hun mond moeten houden. Daarom krijgen alle vrouwen, ongeacht leeftijd, een teller om hun pols. Spreken ze meer dan 100 woorden op één dag dan volgt een elektrische schok. Spreek je dan nóg? Je leert het wel af want de schokken worden alleen maar heviger, tot de dood erop volgt.
Ben je het niet eens met het regime? Of was je homo? lesbisch? Het strafkamp leert je wel in het stramien lopen. Alsof dat mogelijk is...
Niet één vrouw werkt nog buitenshuis. Behalve in de strafkampen dan.
Jean McClellan is linguïst. Door het nieuwe regime is ook zij haar baan kwijt en draagt ze een teller die haar belet per dag meer dan 100 woorden te spreken. Wanneer een zwarte geblindeerde auto verschijnt en haar een aanbod wordt gedaan terug te keren naar haar werk weigert ze in eerste instantie. Totdat ze onderhandelt over de prijs: niet alleen wordt haar eigen teller verwijderd maar ook die van haar 5-jarig dochtertje.
Ze weet dat zij en haar team al dicht bij de oplossing waren van de Ziekte van Wernicke. Net voordat de definitieve testen zouden plaatsvinden werd het team ontbonden en alle vrouwen tot huisarbeid gedwongen. Nu is het de bedoeling dat zij, samen met haar team, het serum verder ontwikkelt.
Wat volgt is een spannend proces. Je kunt niet stoppen met lezen, hoe gruwelijk de details ook zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten