Waar anderen wellicht nu hun wenkbrauwen optrekken als ik dit een feelgood boek noem, krijg ik bij iedere bladzijde die ik lees een grote glimlach op mijn gezicht. Dit is dus wat ik een feelgood verhaal noem.
Alowieke beschrijft in een notendop eerst haar leven vóór het wandelhuis. Met een verzamelende, creatieve man runt ze een rondvaartbedrijf in Utrecht, zónder verder personeel, lekker kleinschalig. Helaas overlijdt hij veel te vroeg. Alowieke moet alleen verder.
En ze gáát verder! Ze bouwt haar eigen woon- en wandelhuis, dat ze voorttrekt met een door zonnepanelen op te laden trekhond. En ook die heeft ze zelf ontworpen. Ze besluit al wandelend op verkenning te gaan door Fryslân. Ze ontmoet de mooiste mensen (die paar chagrijnen vergeten we gauw). Maar wat nog veel mooier is, Alowieke neemt je mee in de wereld van permacultuur, goede landbouw. In een wereld hoe het ook kan, een wereld waar ik enorm vrolijk van word.
Het boek kent mooie tekeningen. Het boek geeft ook goed onderbouwde uitleg waarom een andere aanpak nodig is. Ik volg Alowieke al geruime tijd met haar blogs. Eerst dagelijks, later, omdat ik ze echt allemaal wilde lezen en echt in tijdnood kwam, wekelijks. En ik kijk iedere week weer uit naar een nieuw blog.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die wel een beetje feelgood kan gebruiken. En ook voor alle anderen, om nieuwe gedachten toe te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten